Voor de 22ste keer vond zaterdag in Nieuwegein het gratis festival Geinbeat plaats. Een festival dat de laatste jaren ieder jaar weer een aardige line up weet te programmeren. De afgelopen jaren kwamen o.a. Jett Rebel, Triggerfinger, Kensington en John Coffey op het festival voorbij. Dit jaar ontbrak er zo’n naam. Al kwam het met Indian Askin en Birth of Joy in de buurt.
De Utrechtse band Beaux mocht om 13:00 het festival openen. De band heeft pakkende popliedjes, maar van een spetterend begin was niet echt sprake.
Dat was daarna wel het geval met de band Duke John. Het rocktrio won vorig jaar de Popprijs van Utrecht, en in hun muziek is duidelijk de invloed terug te horen van jaren ’70 rock. Dat staken ze ook niet onder stoelen of banken toen ze hun optreden begonnen met een intro dat sterk op ‘Shine On You Crazy Diamond’ van Pink Floyd deed denken. Waarna het overging in een stevige rockset. Ondanks de regen die begon te vallen viel de set wel goed in de smaak bij het nog weinige aanwezige publiek.
Totaal van een ander kaliber was het synthpopduo April. Hun dancesongs, die zo uit de jaren ’90 afkomstig hadden kunnen zijn, werkten aan het begin van hun set zeer aanstekelijk. Maar het werd iets te mellow in de tweede helft van hun optreden.
Bij Inge van Calkar was het juist andersom. De deelneemster van het tweede seizoen van De Beste Singer-Songwriter van Nederland bracht eerst nummers die in een zaal beter tot z’n recht zouden komen dan op een regenend festival. Desondanks verloor ze niet haar enthousiasme, en bracht ze later met haar band wat meer uptempo songs in de stijl van Sheryl Crowe en KT Tunstall.
The Charlies sloten mooi bij dat enthousiasme aan. De band uit Emmen, die in 1993 uit elkaar ging, kwam onlangs voor een reünie bij elkaar op Retropop en zaterdag kwamen ze Geinbeat met een optreden vereren. Ze lieten zich niet kisten door de regen en ook het onderlinge speelplezier was er niet minder om. Grappig waren de improvisaties van covers van ‘I Feel For You’ en ‘Sexy MF’ van Prince, ‘Sympathy For The Devil’ van The Rolling Stones, en ‘Superfreak’ van Rick James.
Hierna kwamen de winnaars van de Kleine Prijs van Nieuwegein: de Utrechtse stonerrock band Filthy Felons. Die een opkomst hadden die misschien een beetje over de top was met een confettikanon. Maar de band had duidelijk fans in het publiek staan. Aan het einde van hun strakke, stevige set werd er voor het eerst deze dag ‘We want more!’ geroepen, maar daar konden ze geen gehoor aan geven. Het schema van Geinbeat is strak geprogrammeerd en Filthy Felons moesten naar een volgend optreden dat ze gaven in Tivoli de Helling.
Op zich paste Thijs Heij er prima achteraan. Thijs werd versterkt door twee leden van een hard noise band die hier vorig jaar ook optraden: Mary Fields, maar dan in combinatie met die verbale teksten van hem. 17:30u was waarschijnlijk daarvoor nog iets te vroeg. Misschien is het muziek waarvoor je bepaalde middelen moet gebruiken…
De garagerockband The Black Cult had aan het begin van hun optreden nog wat technische opstartproblemen, maar die werden al snel verholpen. In een sneltreinvaart vuurden ze hun songs op het publiek af. Alles ging vrij losjes bij hun en daardoor zorgden ze ook voor een ontspannen sfeer. Dat was ook bij de daaropvolgende hardrockband Mandrake’s Monster. Afkomstig uit Enschede en ook met duidelijk met invloeden van Led Zeppelin en Velvet Revolver.
Eén van de meest veelbelovende namen van de line up was Indian Askin. De naam heeft dit jaar zichzelf goed op de kaart gezet met hun sterke debuutalbum ‘Sea of Ethanol’ en de singles ‘Really Wanna Tell You’ en ‘Asshole Down’. Opvallend genoeg kwamen juist die twee singles al heel vroeg in hun set voorbij. Het bleek deze avond een band van weinig woorden en veel drank. De bierflesjes en whiskeyfles gingen onderling over en weer op het podium, maar muzikaal kwam het optreden pas laat op gang. Ondanks die twee singles die vroeg voorbij kwamen… ‘We hebben een beetje een kater’, was één van de weinige dingen die frontman Chino Ayala te melden had aan het publiek; Een vrij stoïcijnse indruk maakte hij. Pas toen hij daar gebruik van maakte en wat meer humor erin bracht kwam er iets van een wederzijdse vonk over bij het publiek. Maar daar hadden ze wel een half uur voor nodig.
De afsluiter dit jaar was de psychedelische band Birth of Joy. De band uit Utrecht heeft een druk tourschema door Europa. Waarvan volgende maand twee keer het voorprogramma van Muse tot nu toe een kroon op hun werk is. Het is dus geen kleine band die hier Geinbeat mocht afsluiten. Dat deden ze dan ook meer gemotiveerd dan hun voorgangers Indian Askin. Het was een mooie combinatie: Birth of Joy met een laag zakkende zon op de avond.
Opvallend aan deze editie van Geinbeat was dat het vooral werd gedragen door bands die hun roots bij classic rock artiesten van voor hun tijd hebben liggen. Het waren vooral deze bands die aardig uit de verf kwamen bij deze editie. Plus de stonerrock van Filthy Felons. Het ontbrak dit jaar alleen aan een naam zoals ze voorgaande jaren hadden met bijvoorbeeld John Coffey. Helaas werkten ook de weergoden niet echt mee. Hopelijk doen ze dat volgend jaar op de 23ste editie wel; Nu nog een goede volgende line-up.
