Woensdag Manchester, donderdag Londen en vervolgens via Groningen en Heerlen naar Atlanta. Zo maar een greep uit het toerschema van de Amerikaanse band American Aquarium. Een toerschema waarin tussen Londen en Groningen ook de Kroepoekfabriek in Vlaardingen was opgenomen. Vrijdagavond om precies te zijn.
Drieduizend optredens
Op een of andere manier weet de band- althans in Nederland en zoals zoveel artiesten in het ‘alternative country/Americana genre’ – maar niet door te breken bij het grote publiek. Hits blijven uit, op een Nederlandse radiozender hoor je ze bijna nooit en optredens beperken zich tot de kleine(re) podia zoals die van de Kroepoekfabriek.
Na twaalf jaar, zeven platen en meer dan drieduizend (vooral Amerikaanse) optredens verving voorman/zanger/gitarist BJ Barham vorig jaar zijn gehele band. Voor de titel van de eerder dit jaar verschenen CD ‘Things Change’ was dus veel te zeggen. Een plaat dus met nieuwe bandleden zoals Shane Boeker (sologitaar), Adam Kurtz (pedal steel), Ben Hussey (bas) en Joey Bybee (drums). Net als vorige platen op het voorspelbare af doordrenkt met songs met een boodschap, moraal, verhalen, levenslessen, levenservaringen en zorgen over het nieuwe Amerika van Donald Trump. Die voorspelbaarheid en wisselende dynamiek is wellicht de oorzaak zijn van het uitblijven van het grote succes.
Reputatie
De band uit Raleigh, North Carolina heeft echter wel een reputatie hoog te houden waar het gaat om live optredens. Doorgaans aanzienlijk dynamischer dan de platen. Zowel in kwaliteit als kwantiteit. Optredens waarvan de energie, speelvreugde en passie van afspat. Die reputatie maakte ‘het nieuwe’ -gezelschap gisteravond ook in Vlaardingen waar, alhoewel iets meer interactie tussen bandleider Barham en zijn trouwe publiek wel had gemogen. Zeker in de huiskamerachtige setting in de matig tot redelijk gevulde – hier een daar een enkele cowboyhoed- Kroepoekfabriek.
Thanks for being here
Barham, doorgaans toch niet op zijn mondje gevallen, richtte zich pas laat persoonlijk en spaarzaam tot zijn trouwe aanhang met eveneens redelijk voorspelbare teksten als “Thanks fo being here on this Friday Night”, “I practiced all day to pronounce Vlaardingen”. Met nu de setlist zelf. Een setlist die voor een groot deel songs van het laatste album omvatte. Zoals het prachtige en zielsnijdende ‘One day at the time’, het meeslepende ‘The world on fire’ (openingsnummer) en het rockende en ’Though folks’.
En met een net iets krachtiger en strakker geluid dan zeg maar het ‘oude’ American Aquarium. En met uiteraard ‘oudere’ songs van eerdere albums. Zoals ‘Jacksonville’ en ‘Tennessee’ en ‘Ain’t Going tot he bar tonight’. Amerikaanser kan bijna niet. Het optreden van American Aquarium- op Barham na dragen alle bandleden een baard- was weliswaar gevarieerd, van een kwalitatief hoog niveau en energiek maar had ook wel iets voorspelbaars en routineus en miste daardoor de chemie om het predicaat ‘onvergetelijk’ mee te krijgen. Maar hoe dan ook, Vlaardingen was voor een avond pakweg Dallas of Nashville. En de Kroepoekfabriek een ‘saloon’. En dat voelde toch goed.
