Seasick Steve behoeft eigenlijk geen introductie meer. De bluesmuzikant brak in 2006 door dankzij zijn optreden tijdens het Oud & Nieuw muziekprogramma Jools Holland’s Annual Hootenanny op BBC 2. Daarna tekende hij eerst bij Warner Music en bracht daar zijn eerste album uit via een major label. Toen volgende een switch naar Play It Again Sam (PIAS) En toen bracht hij daar zijn album ‘You Can’t Teach An Old Dog New Tricks’ uit in 2011 (Met een gastbijdrage van voormalig Led Zeppelin bassist John Paul Jones.) Met dit album volgde een tour en bracht Seasick Steve naar Lowlands, alwaar hij daar een spetterende show gaf, en daarmee zijn doorbraak in Nederland in zijn broekzak kon steken.
Daarna bleef zijn populariteit in dit land groeien. Vele clubtours volgden (waaronder die memorabele show in Paradiso waarbij zangeres Qeaux Qeaux Jones het podium opsprong om met hem mee te zingen.) En in 2012 stond Steve op Pinkpop en bracht ook hier zijn vervolg albums ‘Hubcap Music’ (2013) en ‘Sonic Soul Surfer’ (2015) uit. En natuurlijk zijn laatste ‘Keepin’ The Horse Between Me and The Ground’ (2016)
Nu is er zijn negende album ‘Can U Cook’. Het album is opgenomen in het Zuiden van Amerika om die typische ‘Southern Blues Vibe’ vast te kunnen leggen. En dat is al duidelijk vanaf de openingstrack ‘Hate Da Winter’, wat begint met een typische Country Blues Rock gitaarmelodie. Ook tracks als ‘Down De Road’, ‘Lay’, ‘Young Blood’, en ‘Ain’t Nothing’ But A G Thang’ weten deze vibe vast te houden. Deze sound pakt hij door met een akoestische gitaar en mondharmonica op de volgende rustige track ‘Sunshine On My Face’. De titeltrack ‘Can U Cook’, ‘Shady Tree’, en ‘Locked Up and Locked Down Blues’ hebben allemaal die typische rauwe ongepolijste Seasick Steve sound waaraan je een song van hem altijd herkend.
Interessant hoe Steve het album afwisselend weten te houden met typische akoestische Country songs onder begeleiding van een mondharmonica, zoals op de eerdergenoemde track ‘Sunshine On My Face’, en op de track ‘Last Rodeo’.
Op tracks als ‘Chewin On Da Blues’ en ‘Get My Drift’ daarentegen is een typische minimalistische Blues track met slechts een Bluesgitaar riff en zang. Verrassend is de afsluitende track ‘Company’, waarin hij gitaar speelt in een typisch herkenbare Alternative Rock stijl.
Grote verrassingen hoef je natuurlijk nooit van Seasick Steve te verwachten, maar hij weet wel hoe hij voldoende afwisseling in de sound aan moet brengen om de luisteraar te blijven boeien. ‘Can U Cook’ is opnieuw weer een heerlijk rauw album met een ongepolijste sound. Duidelijk op dit album is dat de Countrystijl hem ook zeer goed ligt en Seasick Steve weet dit prima te mixen met zijn eigen Blues sound. Op 26 november staat Seasick Steve in de Melkweg Max in Amsterdam.(8/10)(BMG)
