Voor sommigen op deze wereld is het leven een aaneenschakeling van geluksmomenten. Josh Groban is er zo eentje. De zanger werd ontdekt door Andrea Bocelli producer David Foster, die hem vroeg als vervanging voor diezelfde Bocelli tijdens de repetities voor de Grammy Awards van 1998 om met Celine Dion het duet ‘The Prayer’ te zingen. Andrea Bocelli was toen ziek en had er de kracht niet voor om naar Amerika te vliegen. Actrice/ Presentatrice Rosie ‘O’ Donnell woonde die repetities bij, en nodigde Josh Groban onmiddellijk uit als gast in haar eigen talkshow.
En vanaf dat moment ging alles heel snel. Een jaar later zong Groban tijdens de inauguratie van gouverneur Gray Davies, en werd hij gecast voor het vierde seizoen van Ally Macbeal in 2001, waarin hij het nummer ‘You’re Still You’ zong. In datzelfde jaar kwam zijn titelloze debuutalbum uit, welke binnen een jaar met Goud en Dubbel Platina werd bekroond. Inmiddels heeft Josh Groban alleen al in Amerika 22 miljoen albums verkocht en wereldwijd nog eens zo’n 25 miljoen.
Nu zijn wij 17 jaar verder en op 21 september verscheen via het platenlabel Reprise/Warner Bros Records Josh Groban’s achtste studioalbum ‘Bridges’. Bij het vooraf bekijken van de tracklist staan er weer een aantal interessante duetten op (o.a. met Andrea Bocelli en Sarah McLachlan.) Net als een aantal interessante covers (‘Bridge Over Troubled Water’ van Simon & Garfunkel, ‘She’s Always A Woman’ van Billy Joel, en de Franstalige track van Celine Dion ‘S’il Suffisait d’aimer.) Tevens heeft Groban op dit album een samenwerking met de Spaanse Flamenco muzikant Vicente Amigo op de Spaanstalige track ‘Musica del Corazon’.
Het album begint in elk geval met de prachtige openingstrack ‘Granted’ onder een mooie piano – en violensound. Onder een mooie, hoopvolle tekst zingt Josh Groban weer werkelijk de sterren van de hemel.
De overige albumtracks ‘Symphony’, ‘River’, ‘Musica del Corazon’, ‘Won’t Look Back’, ‘More of You’, ‘Bigger Than Us’ en ‘You Have No Idea’ zijn aangenaam in afwisseling. ‘Symphony’, begint onder een Spaanse akoestische gitaar, violen, en hier en daar zelfs wat elektronische Dreampop soundeffects om duidelijk de poppy sound aan te brengen. Chapeau voor Groban hoe hij zichzelf hiermee weet te vernieuwen! ‘River’ is een romantische ballad onder piano en gitaar met slow tempo drums. Bij het horen van deze track krijg ik gewoon kippenvel van de prachtige, emotionele zang van Josh Groban. Tegen het einde van de track doet een Gospelkoor zijn intrede om samen met Groban onder een elektrische gitaarsolo de luisteraar te begeleiden naar een schitterend einde. ‘Musica del Corazon’ is een typische te verwachten Spaanstalige track met Flamenco, violen, en Spaans akoestische gitaar.
‘More of You’ en ‘You Have No Idea’ zijn een mooie liefdesballades. De track ‘More of You’ heeft onder een prachtig pianospel als vernieuwende touch weer Dreampop soundeffects, terwijl ‘You Have No Idea’ wordt gekenmerkt door zijn eenvoud van slechts pianospel en violen. ‘Bigger Than Us’ is een dramatisch gezongen popsong, welke tevens een uitstekende single zou zijn. Alleen ‘Won’t Look Back’ klinkt een beetje als een albumvuller. Maar goed, als dat de enigste track is die zo klinkt….
Zijn duetten op dit album. ‘Run’ met Sarah McLachlan is een standaard Modern Classical Pop duet. Ergens een beetje jammer. Je hoopt dat Sarah McLachlan haar eigen Folk invloeden mee zou brengen bij deze track. Misschien is Andrea Bocelli een voor de hand liggende keuze om een duet mee te zingen op de track ‘We Will Meet Once Again’. Maar dat is het zeer zeker niet! Want: wat gebeurt er als je twee van wereldklasse bij mekaar zet en een duet onderling gaat zingen? Juist, dan krijg je kippevel! ‘We Will Meet Once Again’ is werkelijk een prachtige, romantische Modern Classical song.
’99 Years’ is een duet met Countryzangeres Jennifer Nettles. Anders dan in het duet met Sarah MacLachlan laat hij Jennifer Nettles haar Country invloeden wél meebrengen. De song heeft een duidelijke Country feel met een mooie combinatie van violen, akoestische Americana gitaarsound, en tussendoor een korte elektrische gitaarsolo.
Dan de covers op dit album. Josh Groban’s versie van ‘Bridge Over Troubled Water’ verschilt weinig ten opzichte van het origineel, maar doordat Groban er een emotionele lading aan weet te geven met zijn stem met behulp van een meerstemmig achtergrondkoor, weet hij er een eigen versie van te maken. ‘S’il Suffisait d’aimer’ is een mooie ballad, waarin Groban’s wereldklasse het beste naar voren komt. Hij weet heel erg goed het typische drama van de Franse Chanson over te brengen op de luisteraar. Alleen onder alle covertracks is ‘She’s Always To Woman’ weinig vernieuwend en verrassend. Deze track is duidelijk opgenomen als een bonustrack en zo klinkt deze ook in alle opzichten.
Josh Groban heeft werkelijk een prachtige stem, maar dat wisten we al. Wat hem zo onderscheid van de anderen is het aangaan van experiment in sound en het overtuigend overbrengen van dramatiek, zelfs wanneer hij in het Frans zingt. Als je dat kan, dan ben je gewoon een Multi talent van grote wereldklasse. Dit album behoort absoluut tot een van zijn besten, waarin Josh Groban duidelijk op de top van zijn kunnen zit. En hopelijk weet hij op die voet verder te gaan en ons als luisteraar die kippenvel weer keer op keer te laten bezorgen. (10/10) (Reprise.Warner Bros Records)
