Nu Bruce Springsteen ruim anderhalf jaar op Broadway staat zijn de andere leden van The E Street Band met hun eigen soloprojecten bezig. Steven Van Zandt aka Little Steven blies eind 2016 zijn solocarrière na 17 jaar weer nieuw leven in met zijn begeleidingsband The Disciples of Soul en het album ‘Soulfire’ dat vorig jaar verscheen. Vorig jaar deed hij maar liefst 4 concerten in Nederland (in Carré, Oosterpoort in Groningen, TivoliVredenburg in Utrecht en 013 in Tilburg). Blijkbaar beviel ons land hem wel, want bij de tweede ronde van zijn tournee kwam hij deze avond terug voor een openluchtconcert in het Amsterdamse Bostheater.
Voordat Little Steven met zijn Disciples of Soul zou beginnen speelde als voorprogramma het Amerikaanse Kurt Baker Combo. Een Amerikaanse punkrock singer-songwriter die min of meer is ontdekt door Little Steven en hem al draaide in zijn radioprogramma. Hoewel hij misschien voor het toch wat oudere publiek net wat aan de harde kant was, wist hij het toch aardig goed op te warmen.
Little Steven verloochent zijn muzikale roots niet. Dat brengt hij sowieso al over in zijn radioprogramma, maar ook tijdens zijn concerten. Zo opende hij deze avond met een cover van Arthur Conley’s ‘Sweet Soul Music’. Om daarna met zijn eigen werk door te pakken toen de titeltrack van zijn laatste album ‘Soulfire’ werd ingezet. Net als bij de concerten van vorig jaar lag de basis van de setlist vooral bij dat album. Met tussendoor wat ouder werk als ‘Lyin’ in a Bed of Fire’, ‘Inside Me’, ‘Angel Eyes’ en ‘Under The Gun’. Ook van meer covers was hij niet vies. Getuige van de Etta James-cover ‘The Blues Is My Business’ en de James Brown cover ‘Down and Out in New York City’. Steven was duidelijk goed gezind en gaf in ruim 2 en een half uur een korte les over de geschiedenis van de rock ‘n roll, en vertelde tussendoor anekdotes over nummers die hij schreef voor o.a. Southside Johnny en Gary U.S. Bonds. De band speelde strak en het eerste uur ging in een sneltreinvaart. Het leek een beetje in te kakken bij ‘The City Weeps Tonight’, maar ze herpakten zich weer bij ‘Princess of Little Italy’, ‘Ride The Night Away’ en de finale van zijn twee grootste hits ‘Bitter Fruit’ en ‘Forever’. Om gelijk daarna een toegift te doen met ‘I Don’t Want To Go Home’ (ook geschreven voor Southside Johnny) en een verrassende cover van ‘Out of Control’ van U2. Een minder bekend U2-nummer dat door Steven en de band een geslaagd soulsausje kreeg. Om daarna echt af te sluiten met de jaren ‘80-klassieker ‘Out of the Darkness’.
Een kritiekpunt zou kunnen zijn dat de setlists van de optredens van Little Steven weinig van elkaar verschillen. Iets wat anders is bij zijn vaste compagnon Springsteen die tijdens tournees geen enkele avond dezelfde setlist heeft. Toch weet hij het fris te houden door regelmatig te wisselen van covers van zijn inspiratiebronnen. Daarnaast is er één ding waarmee hij overeenkomt met The Boss; zelfs bij een openluchtconcert weet hij een sfeer te creëren van een intiem optreden.