Op zaterdagavond 28 April kwam Blaudzun naar de Maastrichtste Muziekgieterij. De Muziekgieterij, die niet genoeg geprezen kan worden voor de steeds weer hoogwaardige programmering waarmee Maastricht op de kaart wordt gezet als ‘the place too be’ voor de muziekminnende Euregio. Zo bleek ook uit de programmering van Blaudzun.
Johannes Sigmond, aka Blaudzun, werkt sinds 2007 gestaag aan zijn carrière. Vanaf zijn in eigen beheer uitgebrachte EP ‘Loveliesbleeding’ tot aan zijn onlangs uitgebrachte album ‘_Up_’ laat Blaudzun een gestage ontwikkeling zien, zonder enige concessie te doen aan zijn eigenzinnige muziek. Live bestaat Blaudzun, naast Johannes Sigmond zelf, uit vijf begeleidende muzikanten waarvan de jarenlange ervaring van het samenspelen af spat.
Zaterdagavond opende de band met ‘Circles’ van het nieuwe album ‘_Up_’. Een heel goede opener, ritmisch knallend, dragende synths en de typische getormenteerde stem van Sigmond die vol pathos de zaal meteen vastpakte. Badend in het paarse licht stond Sigmond op het podium te dansen. Het was duidelijk dat de band er zin in had. Blaudzun liet het publiek meteen goed kennis maken met het fantastische nieuwe album door zonder onderbreking na ‘Circles’ meteen de albumtracks ‘Islands’ en ‘Juno’ te spelen. Pas voor het vierde nummer nam hij even tijd om het publiek in Maastricht welkom te heten.
Het volgende nummer ’Ghosts’, ook van het nieuwe album, is een prachtige showcase voor wellicht het belangrijkste instrument van Blaudzun, zijn stem. Even was de Muziekgieterij een kleine muziekkelder, zo klein dat iedereen aan de lippen van Blaudzun kon hangen. Een mooi moment. Naast de nummers van het nieuw album ‘_Up_’ was zaterdagavond vooral het album ‘Promises of No Man’s Land’ goed vertegenwoordigd op de setlist van het mooi opgebouwde concert.
‘Solar’ werd door Johannes Sigmond alleen gebracht. Alleen met zijn gitaar. Prachtig te zien hoe de man met zijn gitaar alleen het publiek kan betoveren. Bij ‘Between a kiss and a sorry goodbye’ kwam de zaal in beweging, er werd gedanst en Blaudzun wist de zaal aan het meezingen te krijgen. De sfeer was defintief gevestigd, en Blaudzun kon niet meer kapot.
Het nieuwe album ‘_Up_’ is het beste van Blaudzun en leent zich uitstekend om live te vertolken. Dat geldt voor de grote nummers, maar ook voor de kleine liedjes zoals ‘ One Way Ticket’ dat in Maastricht bijzonder intens werd gebracht. Er zullen vast bezoekers zijn geweest die me de term ‘magisch’ niet kwalijk zouden nemen. Blaudzun maakte zich er niet makkelijk van af. Ze speelden maar liefst 21 nummers en langzaam maar zeker gaf de Muziekgieterij zich helemaal over.
Hoogtepunten? Meer dan genoeg: ‘Solar’, ‘Easy Come On’, het epische ‘Streets of Babylon’, ‘Hey Now’ en de laatste toegift ‘Promises of No Man’s Land’, dat vol overgave werd meegezongen. Bij ‘Flame on my Head’ nodigde Blaudzun een van zijn jongste fans aanwezig in de zaal uit om mee te doen op het podium. Julia werd het podium opgeholpen en speelde vol overgave mee op tamboerijn. Blaudzun bewees zich ook in Maastricht weer als een internationaal aansprekende podiumact, die niet voor niets ook dit jaar weer op Pinkpop staat geprogrammeerd, na een eerder succesvol optreden op het festival in 2013. Dat Blaudzun er zelf ook weer zin in heeft liet hij merken bij de aankondigen voor ‘Sun will catch’ waar hij het publiek uitnodigde toch ook vooral naar zijn Pinkpopshow te komen kijken .
Na ‘Hey Now‘ verliet de band het podium, wetende dat het enthousiaste publiek ze zeker terug ging vragen voor enkele encores. De 4 toegiften die gespeeld werden, waren de echte apotheose van de show , en met ‘Promises of no man’s Land’ gaf de zaal zich volledig over aan Blaudzun. Een klasse clubshow van een band die zich tot de internationale eredivisie van topbands mag rekenen. Voor het concert op 18 Mei in Paradiso zijn nog enkele kaarten te krijgen, maar die zullen snel weg zijn. Het fijnste moet het toch zijn een band als Blaudzun op een groot festival te zien spelen. Dat kan deze zomer op Pinkpop en in Hongarije op Sziget.
