Vorige zomer stond ze nog op het grote podium van Bospop in Weert, en vlak voor deze show trad Anastacia ook al op in TivoliVredenburg – het optreden in Nederland bevalt de Amerikaanse soul/pop/rockzangeres blijkbaar goed, want drie dagen na haar concert in Utrecht stond ze in de Oosterpoort in Groningen.

De openingsact werd, zoals tijdens de hele Europatour, verzorgd door Lauren Ray: de Britse zangeres kwam om stipt acht uur het podium opgelopen, nam plaats achter haar keyboard en zette na een vrolijk welkomstwoord in. Aangezien de zaal steeds voller stroomde, daardoor luider werd en Laurens geluid alleen bestond uit haar keyboard en haar stem was het lastig om helemaal in de sfeer van haar muziek te komen. Toch duurde het niet lang voor de zaal stiller werd, steeds enthousiaster applaudisseerde en uiteindelijk uit volle borst meezong tijdens het refrein van het nummer ‘One Of The Lucky Ones’. Na een setlist van haar oude singles, nummers van het album dat vrijdag uitkomt en een cover van David Gray’s ‘Babylon’ nam Lauren Ray afscheid – het publiek, dat een halfuur lang van haar Britse humor en zuivere stem genoot, gaf haar een daverend en welverdiend applaus.

Ondertussen was de zaal flink volgestroomd, en tegen de tijd dat het hoofdprogramma begon waren zowel de vloer beneden als de zitplekken helemaal gevuld. Net na vijf over negen gingen de lichten uit, en kwamen er spotlights op het enorme doek dat voor het podium hing. Toen het doek viel, stond de hele band al klaar op het podium: het duurde echter even voor de echte ster van de avond, Anastacia zelf, bovenin de hoek van het podium verscheen. Meteen nadat ze een oorverdovend applaus en geschreeuw van het publiek had ontvangen, liet ze een pauze in het nummer vallen om de zaal een volmondig ‘Left Outside Alone’ mee te kunnen horen zingen. Door de uitgebreide band, de danseressen en de ijzersterke verschijning van Anastacia zelf was het concert vanaf het eerste nummer al niets minder dan puur spektakel. De klassieker bleek een goede opener: het publiek was meteen dolenthousiast en ook tijdens de nummers bleef er constant gejoel te horen als Anastacia en haar danseressen zich uitdagend tot het publiek richtten. Perfecte meerstemmige zang werd afgewisseld met strakke danspasjes van een choreografie die precies op de nummers was afgestemd – alles klopte.

Na het derde nummer nam Anastacia de tijd om de zaal een hartelijk welkom te heten. Er waren meer mensen dan ze verwachtte – dat is altijd leuk – en na wat opmerkingen over het Nederlandse weer (de zon was geweldig, maar die hagelbui vlak voor de show was verschrikkelijk) introduceerde ze alvast de helft van haar band, want ‘ladies first’. De kenmerkende zonnebril werd afgezet – later zou hij echter op verzoek van een fan weer terugkomen. De teksten van nummers als ‘Sick and Tired’ werden van voor tot achter meegezongen, en als Anastacia op het podium stond te springen sprong de hele zaal mee. Toen de zangeres zich terugtrok voor een adempauze en een kledingwissel, nam de band het over: terwijl het publiek bezig werd gehouden met een funkmedley vol dans en instrumentele tussenstukjes werd er tevens aan een technisch probleem gesleuteld.

Later moest Anastacia nog wat tijd doden zodat die problemen opgelost konden worden, maar dat ging de diva geheel natuurlijk af; ze kletste wat met het publiek dat haar vragen enthousiast beantwoordde, waarna ze met volle kracht weer door kon met de meezinger ‘Cowboys & Kisses’. Na wat rustigere nummers waarbij elke indrukwekkende uithaal duidelijk naar voren kwam, werden het ruigere ‘Paid My Dues’ en de cover ‘Sweet Child O’ Mine’ van Guns N’ Roses waarop gestemd was in de Anastacia-app weer extra hard meegeschreeuwd door het uitzinnige publiek. Ook maakte de diva nog wat tijd voor een persoonlijk verhaal: ze vertelde over haar borstkanker, het geld dat ze door haar muziek kon ophalen voor onderzoek naar kanker en als dank voor de steun van haar fans werden er T-shirts het publiek ingegooid (het lukte de zangeres zelfs een shirt op het balkon te gooien).

Wat later nam Anastacia afscheid – het duurde niet lang voor het nog schreeuwende en klappende publiek getrakteerd werd op een toegift van drie nummers. In die toegift kon ‘I’m Outta Love’ natuurlijk niet ontbreken: tijdens Anastacia’s grootste hit stond zelfs het publiek op de balkons en de tribune mee te dansen. Na het échte afscheid van Anastacia kon het publiek terugkijken op een veelzijdige show: het integere en rustige voorprogramma van Lauren Ray dat volledig aangevuld werd door Anastacia met haar spektakel, kenmerkende stem en afwisselend ruige en emotionele optreden dat alles was wat je van een hoofdprogramma mag verwachten.

Foto’s (c) Anneke Klungers

Deel: