De Nederlandse liedjesschrijver Spinvis tourt weer door het land. Van groot tot klein en kleiner, het maakt Erik de Jong, Spinvis, niet uit. Vrijdagavond in de Pul, een gezellige zaal in Uden, terwijl hij in augustus optreedt op het grootse festival Lowlands en dat geeft toch wel aan dat het hier gaat over de top van de Nederlandse muziek. Spinvis is ook al even actief op dit vlak. Zijn eerste album ‘Spinvis’ stamt al uit 2002. Nu 16 jaar later leek hij een andere weg zijn ingeslagen.
Hij had het afgelopen jaar de muziek geschreven van de verfilming van ‘Vele Hemels’. Zoals zijn muziek klinkt: sfeervol en warm met vele tierlantijntjes, net niet te veel om irritant te worden. Hij wist deze lijn prima te bewaken. Met zijn huidige single, ‘Je kan alles’, een sample nummer waar hij de nadruk legde op de drukte van onze maatschappij blijft hij vernieuwen. In zijn nummers zijn vaker samples verwerkt. Nu met Layla als zangeres klonk het wat minder dromerig en meer als de harde realiteit.
De opening in Uden was met een rustige versie van ‘Oostende’, lekker binnenkomen. Met ‘Artis’ werd het langzaam wat ruiger, qua muziek. Spinvis bracht prachtige samenzang zoals we gewend zijn, compleet met strijkers, trompet, synths, bas, hoorn en zelfs de zingende zaag kwam als muziekinstrument het podium op, bespeeld door Saartje. Het enige standbeeld in de wereld van Cliff Richard stond voor de schouwburg hier in Uden, wist Spinvis te vertellen. De bezoekers gaven echter aan dat het nu ín de schouwburg stond. Zo kom je als artiest zelf ook nog eens wat aan de weet. ‘Astronaut’ volgde met wat meer tierlantijntjes.
Spinvis, woordenkunstenaar, wilde tussen de nummers door alleen wat zeggen als dat spontaan kwam, niet omdat het vantevoren al was opgeschreven. Soms komt het, soms ook niet, dat is typisch Spinvis; Oprecht en echt anders niet. ‘Het voordeel van video’, één van zijn eerste werken, had een gedateerde tekst omdat we geen video meer hebben, de muziek klonk zeker wel eigentijds. Helemaal nieuw was het volgende op de setlist. Een echt Spinvis nummer met die warme touch, een zingende viool en aandacht voor de tekst! Zo ging het heen en weer: Oud en nieuwe nummers wisselde elkaar goed af.
Kom gewoon te laat
Liever geen gedicht
En breng geen bloemen mee
– Spinvis
Net als de muziek was ook de band volledig in evenwicht. Naast drie mannen, waaronder Spinvis zelf op gitaar, had hij een toetsenist en drummer, was hij omringt met maar liefst drie vrouwen op voornamelijk de snaarinstrumenten; viool, cello en bas. Spinvis bleef met hen telkens verrassen hoe goed zijn nummers muzikaal in elkaar zitten!
Een ander staaltje van zijn kunde was een nummer met 11 coupletten zonder refrein, ‘Stefan en Lisette’. Best apart zonder refrein, nu werd het echt een verhaal over Stefan en Lisette. Mooie teksten als: “Altijd samen maar niet echt een stel, hij dronk te veel en zij was veel te fel.” Het verhaal had nog wel langer kunnen duren met hun die avonturen. Een mooi instrumentaal eind. ‘Kindje van God’ was een andere versie dan op de plaat en er was hierin nu meer ruimte voor improvisatie.
De toegift begon met ‘Grote zon’ en de echte afsluiter was een verzoek aan zichzelf, ‘Kom terug’. Eindeloze muziek waar je maar moeilijk genoeg kunt krijgen. Muziek met een grote M! Na afloop hoorde je dan ook het publiek nog nagenieten: “Het was zo gaaf, ik had tranen in mijn oren” klonk het bijna, echter kwam dit uit de mond van een Tukker en was het helaas tranen ‘ut min ögen’. De eerste versie was passender bij deze hoogstaande muzikale avond in de Pul.
Foto’s (c) Hans Kreutzer
