Robin Borneman kent twee gezichten. Twee maanden per jaar maakt hij deel uit van het Trans Siberian Orchestra. Een progressive rock-gezelschap dat in de wintermaanden avond aan avond optreedt in uitverkochte ijshockey-arena’s overal in de Verenigde Staten. De rest van het jaar is hij gewoon Robin Borneman, singer-songwriter te Oss en treedt hij op in café’s en kleine clubs.
In 2015 startte Robin een ambitieus project, de trilogie ‘Folklore’. Zoals hij zelf beschrijft: “…een reis naar het einde van de wereld. Daar waar geen weg meer is. Een hoofdpersoon zonder naam, op zoek naar zijn identiteit, zijn wedergeboorte. Een spirituele ontwaking.” Deel 2, ‘The Phantom Wail’ verscheen in september. Na de verplichtingen in de USA met het Trans Siberian Orchestra is het nu tijd om het live circuit in te trekken. Robin Borneman heeft een band met louter topmuzikanten om zich heen verzameld om zijn mysterieuze epos nog meer kracht bij te zetten.
De concertzaal van Luxor Live is vanavond gevuld met stoelen, waardoor het bijna een muzikale hoogmis in plaats van een rockconcert gaat worden.
February Moon
February Moon mocht vanavond het spits afbijten. De band uit Nijmegen en omstreken ontmoette elkaar op het conservatorium in Enschede. De band omschrijft zichzelf als volgt: “February Moon neemt je mee op een emotionele reis met hun bitterzoete alternative popmuziek. Hun groeipijn wordt geuit in hun kwetsbare, maar soms ook bombastische geluid. Een jaar geleden bracht February Moon haar eerste EP uit met 4 nummers die alle facetten van de band laten horen. Euforisch, klein, kwetsbaar en bombastisch tegelijk.
De indiefolk van February Moon paste wonderwel in de prachtige voormalige bioscoopzaal met een muisstil publiek. February Moon bouwde haar nummers zorgvuldig op, van klein en kwetsbaar richting een massieve muur van geluid die dan ook als een ontlading kwam. ‘The One’ met een door piano en cello overheerst intro was het hoogtepunt van de show. Vooral door de tweestemmige zang van Hanne en Doraly. Toen ook de gitaar helemaal los ging was de cirkel rond. February Moon was voor het grootste deel van het publiek in Luxor Live een onbeschreven blad, maar met deze show heeft de band de nodige harten gestolen.
Robin Borneman
Het podium werd omgebouwd voor Robin en zijn band. Op het tafeltje naast Robin’s microfoon kreeg zijn opgezette kraai een ereplekje als een soort mascotte. De kraai speelt een belangrijke rol in de verhalen op ‘Folklore’. Alle stoelen waren bezet toen Robin solo het podium betrad en beeldschoon en kwetsbaar ‘Memories Lost’ speelde. We volgden deze avond in grote lijnen de opbouw van ‘The Phantom Wail’ en het verhaal meanderde via de donderende rock van ‘O Faithful World’, de intense blues van ‘Woebegone Blues’, naar de complexe progrok van ‘The Reckoning/Dawn’. Ondertussen werden nog een paar akoestische zijpaden bewandeld in de vorm van de Xavier Rudd cover ‘Spirit Bird’.
Het werd een magische avond. Muzikaal, gepassioneerd en vooral met oneindig speelplezier wisten de 5 muzikanten elkaar tot grote hoogte op te zwepen. Tekenend was de duistere en meeslepende uitvoering van ‘Shadowflower’. Toen het laatste akkoord was weggestorven bekende Robin dat dit de eerste keer was dat ze het nummer live speelden. “Als we ons tijdens de soundcheck er doorheen konden bluffen zouden we het proberen”. De muziek van Robin Borneman is heel bijzonder, niet in een vakje te vangen en klinkt toch heel vertrouwd. En dan is er altijd nog die stem. Van heel klein en gevoelig naar beenhard en massief, het klinkt altijd goed en vol overtuiging.
Alles was mooi vanavond, maar het bloedmooie akoestisch gespeelde ‘Muriel’ en het epische ‘The Reckoning/Dawn’ waarin lieflijke melodieën werden afgewisseld met massieve muren van geluid vormden de hoogtepunten van de show. Toen de laatste noten van ‘Found’ wegstierven en de band aanstalten maakte het podium te verlaten werd de betovering van de avond even verbroken. Gelukkig kregen we nog een toegift. In de vorm van een gedreven ‘Land of Amok’ en het duistere ‘Awake’dat aan Tom Waits doet denken. Een minutenlange staande ovatie volgde. Het publiek in Luxor Live was deze avond getuige van een van de allerbeste shows van 2018 en dan is het pas februari.
Foto’s (c) Ariane van Ginneke
