Dertig jaar geleden begonnen Wim ter Weele, Jan en zijn zoon Ferry Heijne. Nu, dertig jaar later, staat Jan Heijne niet meer op het podium maar Ferry en Wim gaan onvermoeid door. Zo kwam vorig jaar nog hun elfde studio album “Bal”, volgens vele hun beste album in jaren. En touren ze dit jaar weer door heel Nederland.
De Kift is geboren uit de linkse punkbeweging van de jaren ’80 en wordt vaak omschreven als fanfare punk. Na hun eerste album, ‘Yverzucht’ uit 1989, verlaat zanger en tekstschrijver Maarten Oudshoorn de band. De andere leden van De Kift schrijven geen teksten en kwamen op een origineel idee: We gebruiken de teksten uit de wereldliteratuur. Dit bleek een gouden zet. De teksten worden door verschillene leden van de band gezongen en begeleid door een groot aantal instrumenten, onder andere: drums, trompet, trombone, gitaar, keyboard, banjo, bariton, sax, bas en nog veel meer. Gemiddeld staan er ongeveer tien mensen op het podium. Maar dit aantal verschilt nog weleens per project. Ondertussen heeft de band, naast hun elf studio-albums, ook nog een opera gemaakt, theaterproducties gemaakt en verschillende films van muziek voorzien. Maar De Kift staat, naast hun muziek, vooral bekend om hun eigen gemaakte CD-hoezen. Zo was er een sigarenkistje (Krankenhaus), een kookboek (hoofdkaas) en een fotolijstje (Vlaskoorts).
Voor het optreden begon stond het podium volledig vol met alle instrumenten en microfoons. Zo vol heb ik het podium van het Burgerweeshuis nog nooit gezien. En dan te bedenken dat dit allemaal van één band was. Er was namelijk geen voorprogramma, wat erg verstandig was, aangezien die toch niet op het podium hadden gepast tussen de instrumenten van De Kift. Het publiek stond rustig met elkaar te praten en stond veelal met hun rug naar het podium tot ze tegen kwart voor negen opgeschrikt werden door een luide gitaar. De tien mannen en vrouwen van De Kift kwamen rustig het podium op (de bandleden moesten ook wel rustig lopen en goed uitkijken om niks om te stoten op het podium) terwijl gitarist Pim Heijne de taak had om het publiek wakker te schudden. En dat werkte: het publiek was meteen stil en bleef dit ook de verdere avond tijdens de nummers. Tussen de nummers door liet het aanwezige publiek duidelijk hun waardering horen.
Het optreden begint met, hoe kan het ook anders, “Bal”. Een erg mooi nummer om mee te beginnen met teksten als: ‘Geweldig dat jullie er allemaal zijn!’ en: ‘Ik hou van jullie!’. Vervolgens speelde De Kift het hele album “Bal”, aangevuld met een aantal nummers van het album “Brik” uit 2011, met korte pauzes tussen de nummers. Deze pauze was nodig omdat leden van de band even naar een andere plek moesten op het podium en dat kostte tijd. Constant werden er instrumenten gewisseld of het podium opgebracht. Hierdoor kwam je echt ogen en oren te kort. Een fantastisch schouwspel van muziek en kunst. En alsof dit nog niet genoeg was, schilderde drummer Wim ter Weele tijdens het optreden ook nog verschillende schilderijen.
foto’s: Filip Heidinga
