Na het grote succes uit de jaren ’90 met hits als ‘Everything Zen’, ‘Glycerine’, ‘Letting the Cables Sleep’, ‘Swallowed’ en vele andere is Bush terug met het album ‘Black and White Rainbows‘. Het is alweer het derde album na de ‘reünie’ van 2011. Het album is ter ere van de huidige Europese tour uitgerust met twee extra nummers en heeft als toevoeging op de titel ‘Tour Edition’ meegekregen. En dat is niet de enige verandering, ook de volgorde van de nummers is anders dan op de eerdere versie. Een heus collectors item dus.
Gavin Rosdale
Het album opent krachtig met een lekkere rauwe versie van ‘This is War’, een van de nieuwe nummers op het album. De kenmerkende stem van Rossdale is niet te missen en klinkt na al die jaren nog hetzelfde als op het debuutalbum ‘Sixteen Stone’.
Foo Fighters
Wat volgt is een mengeling aan nummers die allemaal net iets te gepolijst klinken. Het rauwe randje van de jaren ’90 is er niet meer. Bij het nummer ‘Nurse’ heb ik heel de tijd het gevoel dat mijn telefoon een Messenger-bericht binnenkrijgt, gedurende het nummer zit er een vreemde toon in waardoor ik snel door wil zappen naar het volgende nummer. ‘The Beat of Your Heart’ is de nieuwe single van het album en het begint met het drumloopje van ‘I’ll Stick Around’ van de Foo Fighters. ‘Peace-s’ begint hoopvol maar zakt na ruim anderhalve minuut als een kaartenhuis in elkaar.
Geen 90’s Bush
Aangekomen bij het nummer ‘Toma Mi Corazon’, een wat vreemd nummer welke eerder als B-kantje op een single had moeten staan dan op het album zelf. En zo kabbelt het album nog een aantal nummers verder waarbij het niet echt boeiend wordt. Ook het andere nieuwe nummer ‘Alien Language’ komt niet tot een hoogtepunt. Het succes van de jaren ’90 zal niet meer gehaald worden en daardoor blijft de band hangen op een middelmatig niveau. (6,5/10) (BMG)
