De naam Yvette Marie Stevens zal bij weinig mensen een belletje doen rinkelen. Haar artiestennaam Chaka Khan daarentegen zal bij velen een glimlach veroorzaken. Als zangeres bij de funkband Rufus kwam ze in de spotlights te staan waarna de rest geschiedenis werd. Tegenwoordig treedt Chaka Khan voornamelijk op tijdens festivals wereldwijd en is een concert als in Paradiso een unieke kans om haar hele repertoire te beluisteren.
Chaka Khan
Dat Paradiso binnen korte tijd uitverkocht raakte was geen verrassing, gezien de weinige concerten die ze tegenwoordig geeft. Voornamelijk festivals, waar ze hooguit een uurtje optreedt, maar zelden een volledig concert. Het publiek bestond voornamelijk uit “oudgedienden” van rond de 40, maar ook was er her en der een jonkie te bespeuren.
Al bij de inzet van de opener ‘Do You Love What You Feel’ werd duidelijk dat de begeleidingsband van absolute wereldklasse bleek. Met bassist Melvin Lee Davis als orkestleider zou het uiteindelijk helemaal goed gaan komen. Maar het eerste half uur waren het toch echt de drie dames van de ‘backing vocals’ die de meeste indruk maakten. Waar Chaka Khan het eerste deel voornamelijk ongeïnspireerd de hoge noten eruit perste, waren het vooral de drie dames op de achtergrond die vol passie en beleving de aandacht op eisten. De hoge, schelle tonen van Chaka waren loepzuiver, maar werden na een kwartier een beetje vervelend.
Melvin Davis
Na drie kwartier kwam bij de hoofdrolspeelster eindelijk wat rust in haar lijf en stem, wat resulteerde in een schitterende uitvoering van ‘Love Me Still’. Het bewijs dat Chaka Khan zich niet hoeft te bewijzen. Geen overdreven hoge noten, maar een ingetogen prachtige versie van het jaren negentig nummer. Ook bij de prachtige jazzuitvoering van ‘My Funny Valentine’ kwamen haar timing, muzikaliteit en stemgeluid tot een prachtige apotheose. Bassist Melvin Davis mag ook zeker niet vergeten worden. Hij heeft inmiddels zijn sporen wel verdiend als begeleider van onder meer The Pointer Sisters, Lee Ritenour, Bryan Ferry en Gladys Knight & the Pips. De briljante bas-solo voorafgaand aan ‘My Funny Valentine’ mag niet onbenoemd blijven en was een genot voor de echte muziekliefhebbers. Wellicht zelfs de redding voor het teleurstellende begin.
I’m Every Woman
Natuurlijk kunnen de superhits ‘I’m Every Woman’ en ‘Aint Nobody’ niet achter blijven en deze twee laatste nummers veranderden de Paradiso in een grote discotheek vol melancholie. Twee klassiekers die tot in lengte van dagen rechtop zullen blijven staan.
Met een geweldig repertoire als dat van Chaka Khan is het missen van nummers in een setlist niet te vermijden. Om nu het zoetsappige ‘Once You Get Started’ niet te spelen is te begrijpen, maar om nu vooral het Prince-tijdperk over te slaan zal bij vele fans toch teleurstellend overkomen. Wat de reden is dat ‘I Feel For You’ niet op de setlist terecht gekomen is zal de grote vraag blijven. Waarschijnlijk ligt het antwoord in de buurt van het feit dat Chaka Khan binnen 5 minuten de Paradiso had verlaten. Vele fans teleurgesteld achterlatend met de hoop hun dertig jaar oude elpee te kunnen laten signeren door hun heldin. De ongelofelijke muzikaliteit van de band en de buitengewoon talentvolle backing vocals maakten het optreden meer dan de moeite waard… en natuurlijk het repertoire van Chaka Khan.
Foto’s: Stefanie Portegies / Maxazine
