De versmelting van jazz, funk en hiphop is niet nieuw maar wordt door De Nachtdienst naar een hoger niveau getild. Waar Typhoon in 2014 al een voorzetje gaf door Lobi Da Basi te versieren met een liveband, geeft dit 8-koppige Amsterdamse collectief de jazzinvloeden een podium. Dankzij een crowdfunding werd het mogelijk om het debuutalbum Piramides Op Drijfzand te maken. Deze werd donderdag in de Melkweg gepresenteerd.
De Nachtdienst
Claudius de Krentenkoning (Claudio Ritfeld) is de drijvende kracht achter De Nachtdienst. Tien jaar geleden maakte hij furore in de theaterwereld en leerde zichzelf saxofoon spelen. Diverse (solo)voorstellingen verder maakte hij de ommekeer naar het gesproken woord. Hij had geen behoefte aan de standaard hiphopteksten en schreef teksten die soms op het schizofreen af leken. Je wordt bijna gedwongen te luisteren om te begrijpen.
Aan de andere kant was daar het jazzensemble New Grounds Quintet dat ook geen zin meer had om steeds weer hetzelfde jazzrepertoire te moeten spelen in de zelfde tenten met het zelfde publiek. Alsof het lot zat te wachten op het juiste moment, werden de twee zoekenden aan elkaar gekoppeld met De Nachtdienst als gevolg. Jazz met ballen en hiphop met inhoud.
Na een aantal wisselingen bestaat De Nachtdienst nu uit: MC/vocalist Claudio Ritfeld, trompetist Alistair Payne, op baritonsaxofoon Dirk Zandvliet, vocalist Gretz Supit, gitarist Mick Langenberg, bassist Tom Huizing, drummer Jonathan Szegedi en op piano Boris Duregger.
Wachten Op Een Doorbraak
In een goed gevulde Oude Zaal trapte het gezelschap af met ‘N.H.B.L.’ die de treffende subtitel ‘Wachten Op Een Doorbraak’ heeft. De toevoeging van de extra achtergrondzangeres was echter van korte duur. Na tien minuten verdween ze van het podium om niet meer terug te keren. Een foutloos begin was het trouwens allerminst. Bij de start van ‘Eenmanszaak’ bleek het keyboard opeens niet meer te werken. Terwijl de rest van de band een lekkere jazz jam aan het spelen was, werd er door de technische lui een oplossing gezocht, en gevonden.
Piramides Op Drijfzand
Het album werd natuurlijk in z’n geheel gepresenteerd en gespeeld voor het enthousiaste publiek. Er staan een aantal rustige tracks op het album die het tempo van de show jammer genoeg onderuit haalden. Vooral het middengedeelte van de show was muzikaal prachtig, maar was het een gemis aan energie die het begin zo typeerde. Gelukkig kregen ook de gastartiesten van het album een plekje in de spotlight. De prachtige verschijning Rosa Ana betoverde de zaal met haar engelachtige stem. De schitterende albumversie van ‘Miserables’ bleef recht overeind staan in deze live-uitvoering.
Het hoogtepunt van de avond werd netjes tot tegen het einde bewaard. De samenwerking met Ghqst, Lost & Tandiso bracht op het podium een explosie van positieve energie voort. ‘Aloë Veronique’ is een knaller van een plaat en vooral in de live-uitvoering onmogelijk om bij stil te blijven staan. De zwoele jazz staat lijnrecht tegenover de rockriff waar ooit Urban Dance Squad om geroemd werd.
Het album werd aan het einde nog officieel uitgereikt aan Claudius de Krentenkoning. Een van de hoofdrolspelers van de band, Dirk Zandvliet, overhandigde het eerste exemplaar aan de frontman. Een mooier contrast was er niet denkbaar. De geniale, jazzy baritonsax bespeler naast de verstrooid ogende woordenkunstenaar. Samen ooit begonnen om op de wankele fundering van drijfzand een piramide te bouwen. Inmiddels staat De Nachtdienst staat als een huis.
