In de 24 jaar dat het New Cool Collective inmiddels bestaat, is het uitgegroeid van achtergrondband van Graham B, de Engelse DJ die de jazzdance in Nederland groot maakte, tot losstaande topband. Een topband van wereldformaat mogen we inmiddels zelfs zeggen, want het collectief treedt inmiddels op over de hele wereld. Vrijdagavond stond het New Cool Collectief in de prachtige zaal van Duycker in Hoofddorp; Een zaal die in het zesjarig bestaan een reputatie heeft opgebouwd wegens het perfecte geluid in de zaal, waar je ook staat.
Hoewel de zaal niet volledig uitverkocht was, mocht het New Cool niet klagen over de aandacht die vanuit Hoofddorp (en daarbuiten) op was komen dagen. Terwijl in de kleine zaal Twan van Gerven’s Junk Dilemma het publiek vermaakt, geeft het Collective in de grote zaal alles om het toegestroomde publiek nog dagen na te laten genieten. Je weet bij NCC nooit tevoren wat je kan verwachten, en dat is wel een van de mooiste dingen aan deze groep rond meestersaxofonist Benjamin Herman. Vorig jaar (en ook dit jaar nog) tourde de band veelvuldig met Matt Bianco’s Mark Reilly, en bracht met hem een van de beste jazzpop-platen van de afgelopen decennia uit. En dat terwijl de groep eerder juist een heel andere richting pakte door samenwerkingen met Guus Meeuwis, Typhoon, Jan Akkerman en Jules Deelder.
Het New Cool Collective heeft daardoor een eigen unieke stijl ontwikkeld, waar eerlijk gezien niet echt een plaatje op te plakken is. In Duycker hoorden we dan ook een mengelmoes van jazz, pop, reggae, cumbia, soul en wereldmuziek, waar tussendoor de tientallen solo’s de revue passeerden. Het zou niet eerlijk zijn er één of twee uit te pikken en te benoemen, aangezien het de solo’s van de andere muzikanten teniet zou lijken te doen, en dat is onterecht.
Het New Cool brengt op deze tournee een mengelmoes van nummers van succesvolle platen als ‘Chin Chin’ en’Electric Monkey Sessions’. Ook heeft zij in Hoofddorp een paar wereldprimeurs. “In de klassieke muziek is het heel wat, een wereldprimeur”, geeft Benjamin Herman er een draai aan. Het is even aftasten voor de band, die de nummers niet eerder live speelde. Toch weten de nog naamloze tracks een goed gehoor te vinden bij het publiek, wellicht omdat een van de nummers erg sterk doet denken aan Macklemore & Ryan Lewis’ ‘Thrift shop’.
Na een korte onderbreking sluit het New Cool af met een toegift, waarbij Chopin’s ‘Piano Sonata No 2’ op New Coolse wijze wordt gemist met het bekende titelnummer van James Bond. ‘Live and Let Die’ wordt op deze wijze het sluitstuk van een mooie avond, waaruit wederom blijkt dat New Cool Collective effectief Neerlands beste band is.
