Elf personen onder de veertig; Twee echte muziekliefhebbers en negen die door ouders of vriend/vriendin zijn meegetrokken. En 2989 veertigplussers. Dat was in grote lijnen de publiekssamenstelling bij het optreden van de Pet Shop Boys in de Tilburgse 013, maandagavond. Een optreden dat ruim voor aanvang al stijf was uitverkocht.
Met ‘Inner Sanctum’, van het laatste album ‘Super‘, kwamen Neil Tennant en Chris Lowe van achter twee grote cirkelvormige panelen het podium opgedraaid. Het enthousiasme van het publiek was echter niet veel minder dan bij ‘West End Girls’, waarna de twee in bolvormige hoofddeksels de zaal begroetten met een gepersonaliseerde “Hello Tilburg, we’re all Popkids”. Daarmee werd het eveneens van ‘Super’ afkomstige ‘The Popkids’ aangekondigd, dat vloeiend overgaat in het dertig jaar oudere ‘In The Disco’, van het album ‘Disco‘. Het doek dat halverwege het nummer viel onthulde de rest van de band, waarna ook Chris Lowe zijn hoofddeksel verwisselde met de voor hem zo herkenbare pet en bril en Neil Tenant zijn helm af liet nemen, om direct door te starten met ‘Burn’.
Een electrische viool luidde ‘ Love Is a Bourgeois Construct’ in. De eerste oproep om mee te klappen werd direct door vrijwel de hele zaal opgevolgd. Het swingende ‘ Se A Vida É (That’s The Way Life Is)’ werd opgevolgd door een korte aankondiging “The next song is from our first album”. Een zeldzaamheid, want Tennant onderbrak het strak gedirigeerde optreden zelden voor een praatje. Alsof het verboden was, leek de verder spectaculair ogende show op een soms te strak geregelde instructie. Ook het oude ‘Love comes quickly’ werd dan ook ongeīmproviseerd ten gehore gebracht.
‘Love etc.’ behoefde geen introductie. Met wilde beelden van dansers op het achterdoek geprojecteerd ging het publiek vanaf de eerste noot los. De hoed van Tennant ging op bij ‘The Dictator Decides’, wellicht wat wrang, zo kort op het overlijden van Fidel Castro, en ook Lowe trok weer de anonimiteit in met zijn bolvormige helm. Om te blijven vernieuwen ging Tennant af en verruilde zijn pak met een zilverachtig lederen jack, om met het vrij recente ‘Inside a Dream’ een brug te maken tussen de jaren ’80-Pet Shop Boys en de dance die de band de laatste jaren maakt. Slechts voor de goed oplettende toeschouwer maakte Tennant een bedankje in het Nederlands, “Dank je wel”, om direct door te gaan met ‘Home and dry’, waarbij Tennant op zang de hulp kreeg van toetsenist en percussionist Simon Tennier.
Met een opbouw door tientallen minimalistische lasers, als zijnde een onkraakbare code opende de band ‘The Enigma’, een nieuwe track van hun aankomende album. Het leek de band weer een iets andere richting op te sturen, met slechts Lowe op de Synthesizers en Tennant, ondersteund door de voltallige band als achtergrondzangers.
Een volledige lasershow werd uit de kast gehaald bij ‘The Vocal’ om visueel rust te nemen en de muziek z’n werk te laten doen bij ‘The Sodom and Gomorrah Show’. Met ‘It’s a Sin’, van het album ‘Actually’ uit 1987, echter ging de zaal pas echt los. Een enthousiasme dat ook bleef bij ‘Left to My Own Devices’, dat werd aangekondigd als “A new version of an old song”. Dat laatste klopte als een bus, hoewel het de vraag is of de vernieuwde dance-versie beter is dan het origineel. Dat is zeker wel.
Bij Village People-cover ‘Go West’ kwamen zo’n twintig grote felgekleurde lampionnetjes boven het podium te hangen en ging het publiek voor hun leeftijd even los als waren ze dertig jaar jonger. Het duurde dan ook niet lang tot de toegift. Het publiek was enthousiast genoeg de eerste toegift ‘Domino Dancing’ vrijwel woord voor woord mee te zingen.
Ook bij Benda Lee cover ‘ Always On My Mind’ en de reprise van de overduidelijk komende single ‘The Pop Kids’ was het publiek in 013 overduidelijk weer jong van zin. Wat dat betreft wisten de Pet Shop Boys het publiek met gemak te overtuigen. Qua show waren de boys wellicht de strakst geregisseerde show ooit in 013. Qua lichteffecten had zelfs Tilburg in de laatste 50 jaar niet eerder zoiets voor ogen gehad. Was het daardoor goed, of had er hier en daar wellicht wat vuiger gemogen? Feit blijft dat Tilburg een geweldige avond heeft beleefd.
Foto (c) Patrick Spruytenburg
