Vijftien jaar Gare Du Nord. En dat moet gevierd worden. Een jaar na de release van het laatste album ‘Stronger’ ving de touree om het vijftienjarig jubileum te vieren, aan in Podium Duycker in Hoofddorp. De altijd gezellige zaal in Hoofddorp stond afgeladen vol met fans van de band en dat was niet onterecht. Het gezelschap rondom frontvrouw Dorona Alberti trekt al jaren volle zalen en eerder dit jaar nog was het laatste album ‘Stronger’ verdiend genomineerd voor een Edison, die overigens net zo verdiend werd gewonnen door Karsu.
Met een intro verschenen drummer Marc Schenk, bassist Guus Bakker en toetsenist Ferry Lagendijk ten tonele, om even later te woren vergezeld door gitarist Aron Raas en saxofonist Floris van der Vlugt. Vijf mannen die inmiddels wel waten waar Abraham de mosterd haalt. En dat lieten de vijf dan ook vanaf het begin af aan blijken. Met de opkomst van Dorona Alberti echter was Gare Du Nord compleet en kon het optreden dan ook echt beginnen, met ‘Groove me up’.
Het leek uiteindelijk alsof de band er in de eerste drie nummers nog even in moest komen. Ietwat timide en ongemakkelijk leek Gare Du Nord even op de zoveelste coverband on stage. Dat veranderde op slag met ‘Avalanche of dreams’, vanaf waar het concert in ijltempo versnelde, waarbij het leek alsof de setlist per nummer funky’er werd. Deze funky jazz, waar Gare Du Nord ookwel om bekend staan, beleefde haar hoogtepunt tijdens ‘A Different Grain of Sand’, waarbij Alberti het nummer van de laatste plaat door haar vijf mannen liet uitrekken tot een tien minuten lange jazzsessie.
Gedurende het optreden liet de band meermalen overduidelijk horen heer en meester te zijn in het afwisselen van de verschillende soorten jazz. De band vergelijkt zichzelf wellicht graag met Marvin Gaye en Miles Davis, maar pakt een veel groter spectrum van de jazz tesamen in één concert. Of het nu gaan om New Orleans-achtige jazz taferelen of nu-jazz; Het maakt Gare Du Nord niet uit en pakt het publiek met iedere stijl in.
Natuurlijk wordt er samengezongen met Marvin Gaye tijdens ‘You’re my medicine’ en wordt Gaye samen met Miles David geëerd tijdens ‘Marvin and Miles’. Veel tracks van het laatste album ‘Stronger’, dat zeker nogmaals aan een aandachtige luisterbeurt mag worden onderworpen, sloot het concert af met publiekslieveling ‘Beautifull day’. Toegift ‘We still grow’ was als laatste nummer wellicht voor velen een vreemde eend in de bijt, maar daarom niet minder mooi. Met een schitterende rol voor Aron Raas, die helaas pas aan het einde van het optreden leek los te mogen gaan, sloot de kick off van de clubtournee af, om een volle zaal vol overtuiging naar huis te zien gaan.
Vijftien jaar Gare Du Nord zijn vijftien jaar met verschillende stijlen jazz. Vijftien jaar waarin frontvrouw Dorona Alberti meermalen heeft laten horen veruit de beste jazzzangeres in Nederland te zijn. Met haar eigen stijl, die voor een niet ingewijde het best te vergelijken is als een mix van Bette Midler en Taylor Dayne en de mooves uit de beginjaren van Madonna, pakt zij het publiek met een dubbele strik in. Tel daarbij de magistrale solo’s van met name saxofonist Floris van der Vlugt en wellicht de beste nu-jazz toetsenist van Europa Ferry Lagendijk bij op, en je snapt dat de dragende ritmesectie van Guus Bakker en Marc Schenk geen solo’s nodig heeft tijdens het optreden.
Gare Du Nord staat al vijftien jaar als een huis en verhuizen is nog lang niet nodig!
