De keuze om Lowlands al op donderdagmiddag deels te openen bleek ook weer in jaargang 24 een gouden greep. In een zonovergoten Biddinghuizen werd het publiek al prima vermaakt met muziek, eten en natuurlijk de beruchte silent disco. Met 5000 man zingen en springen zonder hoorbare muziek is vooral vermakelijk voor de toeschouwers. Twee kanalen om op je koptelefoon te kiezen en twee dj’s die proberen met klassiekers de keuze zo moeilijk mogelijk te maken.
Tom Odell
Een festival openen lijkt een ondankbare taak, maar is eigenlijk een garantie voor een volle tent. Het publiek heeft gewoon zin om te beginnen en de Alpha was dan ook moeiteloos vol te krijgen. Beide heuvels zaten ook vol en men zat ontspannen te genieten van de mooie stem van Odell. Hoewel het eerste gedeelte wat gezapig begon, was het speelplezier van Tom zo aanstekelijk dat het publiek de energie overnam, Met publiekslievelingen ‘Another Love’ en de uptempo uitvoering van ‘Magnetized’ eindigde het optreden met een 10.000 meezingende festivalgangers.
AlunaGeorge
Aluna Francis en George Reid vormen al sinds 2009 een electronisch duo met wisselend succes. Debuutalbum ‘Body Music’ is in Engeland redelijk succesvol, maar ze werden pas bekend in Nederland nadat DJ Snake een remix maakte van hun nummer ‘You Know You Like It’. In een redelijk gevulde Bravo was het goed vertoeven met de vrolijke uitstraling van Aluna. De heerlijke dancehall werd moeiteloos gecombineerd met R&B en kleine dance invloeden, die ze zelf creëerde met een fingerdrum.
Hollywood Undead
Zes gemaskerde mannen die een snoeiharde combinatie van rap en metal tentoonstellen, meestal gecombineerd met een moddervette lichtshow. Deze informatie was genoeg om nieuwsgierige fans aan te trekken naar de stampvolle Heineken. Slipknot meets Eminem met een vleug Limp Bizkit zeg maar. Dat er hier daar flink geplaybackt werd was bijna schaamteloos goed te zien, maar het zal niemand wat interesseren. Het werd ruimschoots goedgemaakt met de overdosis energie en opzwepende bewegingen van het zestal. Voor de fans van dit vreemde stel was het vast een lekker optreden, maar veel slechtere bands zullen we op Lowlands hopelijk niet tegenkomen. Vermakelijk… jazeker, maar muzikaal een aanfluiting.
Oscar And The Wolf
Hoewel ons vaderlandse popwereldje vol zit met geweldige bands, kijken we regelmatig jaloers naar onze zuiderburen. Ook Oscar And The Wolf is een voorbeeld van creativiteit en originaliteit. De inktzwarte versie van Amy Winehouse’s ‘Back To Black’ zette de groep al op de kaart. Het wachten is op een opvolger van album ‘Entity’ (2014) maar met de single ‘The Game’ lijkt het erop dat schrijfproces al in volle ontwikkeling is. Het is niet de makkelijkste muziek als je zin hebt om los te gaan, en ook in de Alpha was het een afwisseling tussen luisteren en dansen. Voor de liefhebbers een fantastisch optreden, voor de neutrale kijker was het even doorbijten.
STUFF.
Wederom het bewijs dat onze zuiderburen weer een spannende afvaardiging hebben gestuurd naar de Nederlandse polder. Het vijftal maakt een rete interessante mix van jazz, groove met ook hiphop invloeden, nauwelijks te vergelijken eigenlijk. De rauwe lokatie van de X-ray paste perfect bij de uitstraling van de muziek. Rauw, vaag maar onvoorstelbaar muzikaal. STUFF. is eigenlijk een volledig orkest met vijf dirigenten die aan één stuk door oogcontact blijven houden. Schitterende ontdekking.
Hermitude
Het Australische duo Luke Dubber (Luke Dubs) en Angus Stuart (El Gusto) werken al vanaf 1994 samen. Op dat moment waren ze twee tieners van 11(!) en 16 jaar. Na diverse samenwerkingen en naamwisselingen was begin 2000 de formatie Hermitude een feit. Afgelopen jaar wisten ze de Amsterdamse Bitterzoet op z’n kop te zetten, dus was de keuze voor X-Ray een verstandige…. een stalen constructie kan de energie beter absorberen dan een tentzeil. De electronische beats van het duo waren nauwelijks te handelen. Met het voorkomen van twee beachvollyballers kregen de Aussies de complete loods aan het bewegen en was de X-ray wederom het toneel van een mooie ontdekking.
Paul Kalkbrenner
Het nachtprogramma van Lowlands staat al jaren bekend om haar briljante techno line-up. Hoe dapper is het van de organisatie om deze Duitse technoheld al in de middag in te zetten. Een ramvolle Alpha deed je soms wanen alsof je opeens midden in de nacht in de Bravo stond. Hoewel de Duitser zeer zeker smerige vuile techno kan draaien, wist hij op een geniale wijze wat terrein in leveren op technogebied en het publiek aan zijn hand te leiden in de wereld van dance.
Die Antwoord
En weer staan de Zuid-Afrikanen op Lowlands, maar nu op primetime. Het blijft natuurlijk een gimmick met die mega irritante stem van Yo-Landi en de vele verkleedpartijen. Maar ook hier geldt, als je het doet… doe het dan goed. En daarin is Die Antwoord natuurlijk wederom geslaagd. Grote beklimbare LED schermen waarop Ninja regelmatig zijn mannelijkheid kon tonen, en de danseressen in hun catsuits wulpse bewegingen maakten. DJ Hi-Tek is eigenlijk de enige die de menigte af en toe aan het dansen krijgt wanneer hij zijn momentje krijgt. De vette beats en drops zijn onregelmatig en moddervet, maar dansbaar wordt het nauwelijks, al zal het eerste vak daar anders over denken.
Muse
Muse is op dit moment een van de populairste (rock)bands ter wereld. Hoewel het optreden in de ZiggoDome eerder dit jaar indrukwekkend was, ontbrak er nogal wat aan speelplezier op het podium. Op een kleiner podium, en niet met de ruggen naar elkaar toe, was het hopen op dat laatste ingrediënt om er een onvergetelijke show van te maken. De eerste riffs uit Bellamy’s gitaar zorgde voor een ontploffende Alpha en hielden ruim 60 minuten aan. ‘Time Is Running Out’, ‘Madness, ‘Uprising’, ‘Supermassive Black Hole’ en ‘Knights Of Cydonia’ hielden nog beter stand zonder alle die vliegende drones of ongein. Een beetje ongein aan het einde dan, bij Starlight werden grote ballonen met confetti de zaal in gesmeten en bij ‘Mercy’ mochten de pyrotechneuten los met hun confetti- en CO2 kanonnen.
De dag werd in stijl afgesloten en de nacht nam het stokje over. Chris Liebing en Speedy J hielden de gasten op camping 2 ongetwijfeld uit hun slaap. Maar slapen, dan doen we wel op Pinkpop.
Foto (c) Sander van den Berg
