In 2012 brak Michael Kiwanuka door met zijn debuutalbum ‘Home Again’. Vervolgens heeft de 29 jarige Britse singer-songwriter 4 jaar de tijd genomen voor de opvolger van zijn succesvolle debuutalbum. Dat is er nu met het nieuwe album ‘Love & Hate’, waarvoor niemand minder dan Danger Mouse de productie deed. Zijn invloed is duidelijk hoorbaar.
De eerste single ‘Black Man In A White World’ gaf nog het vermoeden dat het politiek gearrangeerd album zou worden, maar dat verdwijnt bij het horen van de 10 minuten durende opener ‘Cold Little Heart’. Het nummer begint met een bijna Pink Floyd achtig intro, maar had na 4 minuten zo een Gnarls Barkley track kunnen zijn. De tekst maakt het gelijk duidelijk: Michael Kiwanuka heeft een relatiebreuk achter de rug. Althans; dat doet hij ons geloven. We horen zijn hartzeer verder terug in de ballad ‘Falling’, de titeltrack, en de reddeloosheid in ‘Rule The World’. Terwijl hij het verwerken ervan beschrijft in Curtis Mayfield achtige ‘Place I Belong’ en ‘Father’s Child’ dat sterk aan ‘Les Fleurs’ van Minnie Ripperton doet denken. Om er dan nog maar eens een vergelijking tegenaan te gooien: lijkt ‘One More Night’ niet een beetje op ‘You Know I’m No Good’ van Amy Winehouse? Kiwanuka lijkt de mosterd bij een aantal grote namen te hebben gehaald. Zo is zijn rauwe gitaarspel net als Jimi Hendrix is gereïncarneerd, waarvan de afsluitende bluestrack ‘The Final Frame’ is een goed voorbeeld is.
Waar ‘Home Again’ nog een vrij sobere soulplaat was heeft Kiwanuka samen met Danger Mouse op ‘Love & Hate’ alle registers open getrokken om een gepolijste soulplaat te maken. daarvoor hebben ze uit 50 jaar (voornamelijke) soulroots geput om dè break up plaat van het jaar te maken. Met ‘Home Again’ had hij zich al op de kaart gezet, maar op ‘Love & Hate’ heeft hij zich ontwikkeld als een doorleefde soulzanger. (9/10) (Polydor)
