Eind jaren zestig en begin jaren zeventig was Creedence Clearwater Revival misschien wel de meest succesvolle band op deze aardbol. Ze scoorden de ene hit na de andere. De jeugd vrienden Stuart Cook, Doug Clifford en John Fogerty vormden samen met John’s oudere broer Tom Fogerty, de band Creedence Clearwater Revival. Hun muziek was een mix van rock, country en blues, ook wel swamp blues genoemd. In 1968 raakte CCR bekend met hun versie van ‘Susie Q’, maar de grote doorbraak kwam er in 1969 met de super hit ‘Proud Mary’.
John Fogerty was de leider en frontman bij CCR. Hij was gitarist, zanger en schreef alle nummers. Na het zesde album ‘Pendulum’ vertrekt Tom Fogerty bij de band. Het begin van het einde. Want even later boterde het niet meer tussen de drie overgebleven bandleden. Er verscheen nog wel het album ‘Mardi Gras’ en er volgde in 1971 nog een grote wereldtournee, maar een jaar later was het afgelopen. CCR kondigde aan dat ze definitief gingen stoppen. Doug en Stu vormden halfweg de jaren negentig Creedence Clearwater Revisited.
John Fogerty bracht in 1973 een album uit onder de naam ‘Blue Ridge Rangers’. Geen originele songs, maar allemaal bewerkte country covers. In 1975 verscheen het album ‘John Fogerty’ met nummers die deze grote songwriter wel zelf geschreven had. Status Quo had één van hun grootste hits met ‘Rockin’ All Over The World’ dat geschreven werd door John en dat op dat titelloze album staat. Een jaar later zou dan ‘Hoodoo’ verschijnen, maar het album is nooit te koop geweest. De opnames waren afgerond en momenteel is het nog steeds een begeerde bootleg bij de CCR fans. Dan zou het tien jaar stil blijven rond John Fogerty. Alleen rechtszaken beheersten op dat moment zijn leven.
Het grote probleem was dat Fantasy Records en Saul Saentz de rechten hadden van alle nummers die John ooit geschreven had en daar kon John, terecht niet mee leven. Het kwam zo ver dat hij zelfs zijn eigen hits niet mocht spelen. In 1985 kwam dan het super album ‘Centerfield’ en John leek opnieuw op het goede spoor. In 1986 verscheen ‘Eye Of The Zombie’, misschien zijn minst goede album, waarin je voelde en hoorde dat John toch nog met heel wat problemen worstelde. Op 20 april 1991 trouwde John met zijn tweede vrouw Julie Kramer Lebiedzinski met wie hij vier kinderen heeft. Zij had en heeft nog steeds een heel positieve invloed op John en voor hem is ze de ‘Joy Of My Live’. Hij schreef voor haar zelfs een nummer met dezelfde titel.
Er viel weer een muzikale stilte van 10 jaar, voor in 1997 het Grammy winnende album ‘Blue Moon Swamp’ uitkwam. Goed nieuws voor de Europese fans, want John kwam voor de eerste keer na de split van CCR optreden in Europa, namelijk in Zweden. Ondertussen was het water tussen Fantasy Records en John ook al minder diep en mocht hij zijn oude CCR songs terug spelen. In 2000 konden de fans uit de lage landen, dan eindelijk nog eens naar een concert van John in Nederland en België. Fogerty was support act voor Tina Turner. Sindsdien is John regelmatig in onze contreien te horen tijdens zijn Europese tournees. Er verschenen sinds 2000 nog een paar albums, waaronder ‘Déja Vu’ uit 2004 en ‘Revival’ uit 2007 de voornaamste zijn, omdat daar originele songs te horen zijn van John.
Sinds begin oktober is het boek ‘Fortunate Son’ overal te koop. Het is Engelstalig en telt maar liefst 549 pagina’s. Een must have voor de CCR fans en interessant voor elke muziek liefhebber, want John schreef zoveel onvergetelijke nummers. ‘Proud Mary’, ‘Bad Moon Rising’, ‘Fortunate Son’, ‘Green River’, ‘Who’ll Stop The Rain’, ‘Have You Ever Seen The Rain’, ‘Sweet Hich Hiker’ om er maar een paar op te noemen.
