Lowlands zaterdag: Nederhop springlevend

Na een eerste dag met louter hoogtepunten is de Lowlands zaterdag meestal de dag dat de bezoekers het er goed van nemen. Het zou een dag worden met vooral veel vaderlandse acts die tot de verbeelding spraken.

Jacco Gardner, Rondé, CUT_

Jacco Gardner kreeg de Heinekentent goed vol op de vroege zaterdagmiddag en bewees moeiteloos dat hij deze met gemak aankon. Vooral in Amerika lopen ze weg met de psychedelische sixtiespop van de man uit Hoorn maar ook het publiek op Lowlands kreeg geen genoeg van zijn meeslepende optreden.

Dat Rondé een geweldig jaar heeft gehad is iedereen inmiddels wel opgevallen, en het hoogtepunt was gisteren in de India. Ze hadden waarschijnlijk met gemak de Bravo kunnen vullen want de tent was tot de laatste plek gevuld met mensen “op zoek naar liefde”. Dat is wat de band namelijk doet, liefde geven. Liefde voor de muziek en zeker ook voor het publiek. Zichtbaar dankbaar en onder de indruk van het Lowlandspubliek werd “The Wall Of Love” ook hier weer in perfectie uitgevoerd. Iedereen van de dansvloer af en na het aftellen weer naar het midden stormen in in het wilde weg te knuffelen. Hoewel dit bij elk optreden aan bod komt, blijft het leuk en een indrukwekkend tafereel met een mooie boodschap.

De derde Nederlandse groep die zich mochten bewijzen waren was het electrinicaduo CUT_ uit Amsterdam. Op het laatste moment aan de programmering toegevoegd na het afvallen van Whilk & Misky, maar wat een vervangers! Zangeres Belle en producer Sebastiaan stonden niet voor het eerst op Lowlands. Tot vorig jaar verkochten ze oordoppen op het terrein maar gisteren mochten ze eindelijk het crewbandje inruilen voor een blauw artiestenbandje. De hele X-ray stond op haar fundering te trillen door het laaiend enthousiast publiek. CUT_ was het onverwachte hoogtepunt die waar je eigenlijk het weekend naar op zoek bent.

Rico&Sticks, De Jeugd Van Tegenwoordig

Dat de Nederlandse hiphop springlevend is bewezen twee acts op zaterdag. Allereerst natuurlijk de Zwollenaren Rico&Sticks die in hun thuishaven een paar optredens hadden gegeven in het kader van 15 jaar Opgezwolle Tot Nu Toe. De positieve geluiden uit het oosten hebben doen besloten om het tweetal in de Alpha te programmeren op de zaterdagmiddag. Dat bleek een goede inschatting want op de vroege middag was het al zoeken naar een plekje in de tent of op de heuvels. Met groots gemak kregen de twee de menigte aan het dansen, springen en meezingen. Ook het gastoptreden van Typhoon met ‘Zandloper’ was te verwachten en hij nam met gepast respect afstand van de spotlight. Halverwege werd ook bekend gemaakt dat de heren op 18 maart in de HMH staan omdat ze aan 1 uurtje niet genoeg tijd hebben voor hun ouvre.

De Jeugd Van Tegenwoordig hoeft geen intruductie en als je gemist hebt dat ze tien jaar bestaan dit jaar, dan heb je onder een steen geleefd. Vergelijkbaar met hun show in Paradiso was het optreden vermakelijk als altijd. Er was veel commentaar dat ze wederom op Lowlands stonden, maar dat was niet te merken aan de lange rijen voor de hekken die toegang bieden aan de voorste plekken. Het cadeautje van De Jeugd aan de aanwezigen was de nieuwe singel ‘Manon’ die nu een festivalkraker in maak is voor de aankomende jaren. Als je weet hoe de naam gespeld wordt, is het meezingen niet heel lastig. Er is maar één ingrediënt nodig voor een feestje in de Alpha,dat is De Jeugd Van Tegenwoordig.

Christine And The Queens, Courtney Barnett, FFS

Franstalige liedjes zijn de laatste jaren in opkomst in de Nederlandse hitlijsten, daar profiteert ook Christine and the Queens van. Met slechts een debuutalbum Chaleur Humaine en haar top 10 hit ‘Christine’ als bagage reisde ze met haar gezelschap af naar de Bravo. Met maar liefst vier dansers en volledige band was er genoeg te zien op het podium. Ze refereert heel slim aan het aangrenzende pretpark Walibi waardoor ze de harten van het publiek steelt. Ze is zichtbaar onder de indruk van de duizenden enthousiastelingen. Ook de korte stukjes van ‘Pump Up The Jam’ en zelfs ‘Short Dick Man’ is naast de prachtige dans een aanvulling op het geheel.

Vorig jaar was rockchick Courtney Barnett al te zien op Down The Rabbithole en werd daar al gesproken van nieuwe ontdekking. In de knusse India mocht zij samen met drummer en bassist die titel verdedigen. Hoewel niet vol was de energie er niet minder op. Het wil in het begin nog niet echt vlotten met het publiek maar zeker de voorste rijen zijn klaar voor die ene track die alles moet afmaken. Als dan als afsluiter ‘Pedestrian At Best’ voorbij komt is dat het teken om die bewaarde energie eruit te schreeuwen. Eindelijk weer een beetje rock met ballen op Lowlands.

Tegen het eind van de middag was het eindelijk tijd voor FFS, het samenwerkingsverband van Frans Ferdinand en Sparks. Dat twee verschillende generaties en muziekstijlen zo zouden passen als een handschoen was van te voren onmogelijk geacht. Het bijzonder stemgeluid van de zestiger Russel Mael kleurt fantastisch bij die van Alex Kapranos. Het was van te voren al redelijk zeker dat er naast werk van FFS ook de klassiekers van Franz Ferdinand gespeeld zouden gaan worden, en eerlijk is eerlijk: Daar zat het gros wel op te wachten. FFS is een samenwerking maar het lijkt wel of deze band al jaren samenspeelt, er is geen foutje te ontdekken tijdens de ijzersterke set. Gelukkig kregen de bezoekers ook waar ze stiekem op wachtten, dansen en springen op ‘Take Me Out’

Chemical Brothers, De Sluwe Vos

Nadat generatiegenoten Underworld vrijdag al de Bravo deed sidderen, was het zaterdag tijd voor The Chemical Brothers om het zelfde voor elkaar te krijgen in de veel grotere Alpha. Al ruim 15 jaar maken Ed Simons en Tom Rowland hun elektronische dance met her en der een zanglijntje. Het getuigd van lef om de set maar meteen te beginnen met ‘Hey Boy, Hey Girl’ dat net zo goed als afsluiter had kunnen dienen. De toon is gezet en het verwachtingspatroon ligt meteen erg hoog. Ook de laatste single ‘Go’ is al vrij snel te horen in een uitgebreidere manier dan de radioversie. Helaas kunnen de heren het energieniveau van de eerste tien minuten niet vasthouden en is het doorbijten geblazen tot het einde. Met ‘Galvanize’ en ‘Block Rokin Beats’ nog voor de boeg is het voor de meeste een kwestie van uitzitten. De drukte bij de Alpha had een beetje weg van de enorme chaos vorig jaar bij Stromae, maar opvallend genoeg stroomde het halverwege de set al langzaam leeg. Gelukkig kwam het met de eerder genoemde klassiekers wel helemaal goed. Zo sterk als het begon, zo fantastisch was het wervelende einde. Al met al ging iedereen met een lekker gevoel de nacht in.

Zaterdagnacht is al jaren een favoriet onder de technoliefhebbers. De aftrap werd gegeven door De Sluwe Vos, de artiestennaam van Robert Vosmeijer. Steeds vaker duikt zijn naam op de grotere technofeesten en ook hier liet hij zien waarom dat was. Een goede set met house techno, met speelse uitstapjes de ideale programmering voor de meer duistere techno van Marcel Dettman en Karenn die beide een set neerzette die met gewoon Awakenings-waardig zijn te noemen.