Het Canadese The Agonist bestaat natuurlijk al sinds 2004, maar velen leerden de band eigenlijk pas kennen nadat in 2014 voormalig zangeres Alyssa White-Gluz het stokje overnam van Angela Gossow bij Arch Enemy. Zoals bekend had Alyssa hierdoor geen tijd meer voor haar oude band en zat The Agonist dus na bijna 11 jaar zonder zangeres.. De band – vanzelfsprekend niet blij met dit vertrek – liet het hier niet bij zitten en startte direct een zoektocht naar een nieuwe zangeres. Deze werd uiteindelijk via YouTube gevonden in de persoon van de Amerikaans-Griekse Vicky Psarakis en deze dame doet zeker niet onder voor haar voorgangster, wat een strot!
Vergeleken met het voorgaande werk van de band lijken de technische, progressievere stukken plaatsgemaakt te hebben voor een meer ’toegankelijkere’ melodieuze death metal / metalcore sound (in het straatje van het al eerder genoemde Arch Enemy). Dit zal voor sommige fans een aangename verandering zijn, maar ook voor fans van het eerste uur stap in de verkeerde richting zijn..
Qua zang lijkt de nadruk op Eye of Providence meer op de cleane vocalen van Vicky te liggen, maar deze wordt prima afgewisseld met haar screams en grunts in de snellere, agressievere stukken van de songs. De volle heldere productie van mede Canadees Chris Donaldson (Cryptopsy) zorgt ervoor dat de het geheel lekker weg luistert. Persoonlijke favorieten zijn opener ‘Gates Of Horn en Ivy’, ‘My Witness, Your Victim’, ‘Dance Macabre’ en ‘I Endeavor’.
The Eye of Providence is een lekker afwisselende, energieke plaat geworden en is een prima doorstart voor de band. De plaat is weliswaar geen uitschieter in het genre, maar de band zal met deze toegankelijke nieuwe richting zeker de nodige nieuwe fans aan zich weten te binden. Als je een liefhebber bent van dit genre moet je deze plaat zeker een (of meerdere) luisterbeurt(en) geven! (7/10) (Century Media Records)
