Het leven van een beginnende en ambitieuze muzikant is over het algemeen een leven van een en al onzekerheid en laat zich maar moeilijk voorspellen. Zo ook in het geval van de Australische singer/songwriter Jaimi Faulkner die enkele jaren geleden zijn eerste optredens als headliner in Nederland op de agenda had staan. Hij had er op dat moment nog maar kort geleden voor gekozen om het land van Down Under enkele maanden in te ruilen voor een verblijf ergens in de omgeving van Berlijn. Van daaruit zou de basis worden gelegd voor succes in Europa om daarna weer snel terug te keren naar zijn geboortegrond.
Deze week verscheen ‘Up All Night’, zijn vierde album dat een wel heel internationaal karakter heeft gekregen. We spreken met de jonge Australiër die naar Duitsland kwam om vervolgens met een Nederlandse band in Spanje, onder leiding van een Duitse producer, een album op te nemen waarbij hij onverwachte hulp krijgt van een hier aardig bekende, overigens in Amerika woonachtige, Belgische zangeres. De nou niet bepaald honkvaste Faulkner legt het graag uit…
Hij kan zich de eerste optredens in Nederland nog uitstekend herinneren. Het zal bijna vijf jaar geleden dat hij hier voor de eerste keer op een podium stond als support-act van Guy Forsyth maar ook als opwarmer voor Mavericks-zanger Raul Malo. Een jaar later stond hij er helemaal alleen voor. “Het was mijn eerste tournee in Nederland als headliner. Het was een interessante tijd voor mij. Niet alleen als muzikant maar ook als mens. Een andere cultuur, een nieuwe omgeving, een nieuwe start met een nieuwe liefde, het had even wat tijd nodig om te wennen. Ik speelde het jaar daarvoor nog als support-act van Guy Forsyth en Raul Malo, de zanger van The Mavericks, in Paradiso”.
Het toeval wil dat ook zij momenteel in Europa zijn om ‘Mono’, het nieuwe album te promoten. Het bezoek van Faulkner aan Nederland staat in het teken van het deze week verschenen ‘Up All Night’ dat hij onder leiding van Ralf Mayer, een bekende Duitse hiphop-producer, heeft opgenomen met Nederlandse muzikanten.
“In 2012 speelde ik op de Rhythm & Blues Night in Groningen met een band die volledig bestond uit Australische muzikanten. Onze keyboardspeler was echter een Nederlander en hij nodigde mij toen uit om eens kennis te maken met zijn band. Nu ik in Europa woon wil ik ook een Europese band, dacht ik toen. Het klikte goed op allerlei gebied, het voelde al snel als een familie. Het leek me dan ook logisch om met hen een album op te nemen. Ralf Mayer ben ik gaan opzoeken nadat ik in Berlijn regelmatig het door hem geproduceerde Einmal Um Die Welt van de band Cro hoorde. Ik maakte er mijn eigen uitvoering van en liet het hem horen. Hij vond dit en mijn andere demo’s ook te gek en stelde voor om samen met mijn nieuwe band in Spanje een album op te nemen omdat het volgens hem een nogal zonnig geluid bevatte. Ik denk dat de single Wake Me Up daar een goed voorbeeld van is. We hebben er ook een clip voor opgenomen, ééntje die er volgens mij heel goed bij past”.
Ik schrijf al het materiaal zelf maar ik had al eerder op een festival in België Sarah Bettens, zangeres van K’s Choice, ontmoet. Zij traden daar ook op. We hadden weinig tijd, het was nauwelijks tweeënhalf uur, maar besloten om tussen onze optredens door een nummer te schrijven. Het resultaat daarvan heet Lost Love en hebben we ook voor het nieuwe album opgenomen. Ik vind het echt geweldig om met haar te hebben samengewerkt en zou het helemaal fantastisch vinden wanneer we het nog eens samen op het podium kunnen uitvoeren”.
De opnamen van eerdere albums kenmerkten zich veelal door pechsituaties. Een geluidstechnicus met een oorinfectie, een band die er vandoor ging, dat soort zaken. Heel even leek het ook nu weer de verkeerde kant op te gaan. “Deze keer moest de drummer met spoed naar het ziekenhuis. Het duurde gelukkig maar twee dagen. Het opnemen in Malaga verliep probleemloos. Het was heerlijk daar en we zaten ook veelvuldig bij het zwembad te genieten van het mooie weer. Desondanks durf ik te beweren dat er zeer gefocussed is gewerkt”.
De omgeving daar moet zeker van invloed zijn geweest op het de sfeer zoals we die op het album kunnen voelen. De tracks bevatten blues, folk, country en een beetje soul, gespeeld door muzikanten die zich duidelijk op hun gemak voelden. De bijbehorende teksten klinken net zo ontspannen. We komen wederom veel autobiografisch materiaal tegen maar enkele tracks zijn vanuit het perspectief van iemand anders geschreven. “Het grote verschil tussen de armen en rijken, mensen die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, is een grote inspiratiebron voor mij gebleken. ‘Up All Night’, de titeltrack is een verhaal over een jongen die geld probeert te verdienen voor zijn familie en daarvoor bijna achttien uur per dag werkt. Ook ‘It Ain’t Easy’ hoort bij die categorie. Het gaat over een dakloze in Chicago. Ik zag ergens een interview dat een diepe indruk op mij maakte. Hij is net als ons een gewoon mens maar de manier waarop hij door anderen wordt aangekeken verschilt enorm. Hij voelt zich verschrikkelijk ‘degrated’, minderwaardig, omdat hij om geld moet vragen. Ik schreef de song vanuit zijn beleving. Het is zijn verhaal en zoiets had ik nog niet eerder gedaan. ‘I was trying to capture the essence of that feeling’. Ik voelde het als mijn plicht om, zeker als een muzikant die een goed leven heeft met financiële zekerheid en een dak boven zijn hoofd, hier iets mee te doen en dit onder de aandacht te brengen”.
Hoewel indertijd alle pijlen er op waren gericht om in Europa vaste voet aan de grond te krijgen, kijkt Faulkner of hij op termijn weer eens iets in Australië kan doen. “Dat zal later dit jaar moeten zijn of misschien zelfs volgend jaar. Wake Me Up wordt daar al regelmatig gedraaid. Kijk, het blijft mijn thuisland en ik voel een sterke behoefte om daar ook te spelen. Het is natuurlijk allemaal anders gelopen dan ik had verwacht. Ik had eigenlijk werkelijk geen enkel idee wat ik kon verwachten. Ik zou hier eerst zes maanden blijven en het werden er een paar jaar. Ik bouwde al snel een trouwe fanbase op waarmee ik een sterke band heb opgebouwd. Daarnaast leef ik hier graag als mens maar ook als muzikant. Het levert veel inspiratie op en ik leer ook een andere taal. Het is een avontuurlijke reis geworden met ups en downs. Het zijn steeds kleine stapjes die ik heb gemaakt. Ik ben bovendien enorm verrast door de positieve support van mensen toen ik naar de financiële mogelijkheden ging kijken om een nieuw album op te nemen. Het is deels door crowdfunding tot stand gekomen maar ik heb daarnaast heel veel steunbetuigingen ontvangen. Natuurlijk zijn verkoopaantallen belangrijk maar wanneer je bijvoorbeeld in de studio bent met een band en je hebt weer zo’n magisch moment waarop alles lijkt te kloppen en je slaagt er in om exact de juiste ‘vibe’ vast te leggen die precies de essentie van de song omvat… Dat gevoel is pas echt waanzinnig, dat valt nauwelijks uit te drukken…”.
Nederlandse tourdata 2015:
19 maart – Luxor Live, Arnhem
21 maart – Tivoli, Utrecht
3 april – 013, Tilburg
Foto (c) Anke Peters
