The Deaf, een bij uitstek heerlijke live band uit Den Haag, opricht in augustus 2007 maakt opzwepende Garage Punk geïnspireerd op het geluid uit de 60’s met een sausje van Rock & Roll beat. De leden van de band zijn niet bepaald de minste muzikanten. Oprichter Spike (Frans) van Zoest kennen we als de gitarist van Di-rect, bassiste Miss Fuzz (Janneke Nijhuis) van de bands Splendid, ReBelle en de Jam de la Crème concerten, drummer KitCarrera van Absent Minded en toetsenist Midnight “Magere” Mau van Organisms.
Het eerdere album van The Deaf wat in 2011 uit kwam had de pakkende titel ‘Toot Whistle Plunk Boom!’ , wat eigenlijk op zichzelf staat als recensie. Als ik de bassiste Janneke mag geloven dan zal het nieuwe album wat zijn release krijgt op 28 november in het ‘Paard van Troje’ in Den Haag (helaas uitverkocht), gewoon The Deaf heten. Maar ik zal zeker niet verrast zijn als deze band er wederom een originele titel aan verbindt.
‘Sin City’, het derde nummer op het album zal de eerste single worden. Het is een kort nummer wat gelijk in je hoofd blijft hangen en wat bij mij persoonlijk een ‘Herman Brood gevoel’ op roept uit de tijd dat de Bombita’s met hem mee zongen op de achtergrond, geen jaren 60 dus maar wel retro.
‘Rides In, Rolls Out’ is een verassende ballad met een lieflijk klinkende samenzang en gitaarwerk wat doet denken aan The Shadows, ja zeker, wel jaren 60. Het vrolijke up tempo ‘I’m Not Your Man’ ken ik van de live optredens en doet geheid mijn rechtervoet de gaspedaal dieper intrappen (ja ik pleeg de muziek van The Deaf graag te draaien onderweg in de auto).
Een ander rustig “slijpnummer” getiteld ‘Lonely Knife’ (?) brengt je qua sfeer terug naar de begin jaren 60 op het schoolbal van een Amerikaanse High School waar al dansend stiekem gezwijmeld en gezoend werd, al doen de titel en tekst wellicht ook iets heel anders vermoeden. Daarbij zou ik zweren dat ze” lonely life” zingen…..
Daar waar ‘Lay Down Honey’ maar vooral ‘Go Loose Yourself’ mijn rechtervoet weer plagen als prettig in het gehoor liggende Rock n Roll en ‘Isolator’ oude, vergeten en onder het stof geraakte dansmoves weet op te poetsen zou een nummer als ‘Running Back To You’ niet misstaan op een album van The Stones.
‘Soultrapper’ ademt een ouderwetse sfeer uit van een onvervalste “evergreen” welke je op het verkeerde been zet en waarvan je niet zeker weet of deze nou anno 2014 is opgenomen of dat je het al eens langs hebt horen komen in de top 1000 aller tijden.
Het is wel duidelijk dat deze band, met name Spike vermoed ik zo, zijn klassiekers kent en zich onbeschaamd hierdoor op een positieve manier laat beïnvloeden op hun nieuwste album. Hij zal zeker wederom een vast plaatsje in mijn collectie in de auto krijgen. Zeker na een paar keer luisteren een leuk product wat je leert te waarderen. Het moet me wel van het hart dat ik The Deaf toch bij uitstek een live band vind. Ik bezoek graag een concert van ze en beleef dat dan met veel plezier. Zij stralen dat als (jonge) enthousiaste muzikanten ook uit op het podium en dat beeld kan ik tijdens het beluisteren van het album niet loslaten, wat mij misschien wel bevooroordeeld maakt. De “Haagse Bluf” van The Deaf kun je in ieder geval maar beter serieus nemen, zij staan als een huis en weten heel goed waar ze mee bezig zijn! (9/10) (Speedeat Records)
