Als er een album is die mij dit jaar positief heeft verrast, is dat wel ‘If You Don’t Like It, You Can Leave’ van Julian Velard. Een beetje Billy Joel met een vleugje Michael Bublé. De in New York geboren Julian Velard kreeg drie jaar geleden wat airplay met zijn single ‘Joni’ maar hij is in Nederland nog de grote onbekende. Met zijn tiende album stond hij gisteren in de grote zaal van Paradiso om zijn liefde voor zijn New York te laten horen.

Het concert zou in eerste instantie in de kleinere People’s Place gehouden worden maar door de grotere vraag naar kaarten is het verplaatst naar de grote zaal van de Paradiso. Het blijft een vreemde gewaarwording om stoeltjes in de Paradiso te zien staan. De poptempel heeft ze niet vaak en ik ben er persoonlijk geen voorstander van, maar het verplicht de (zittende) toeschouwer meer om te luisteren. Voor de gelegenheid heeft Julian vandaag twee Nederlandse muzikanten meegenomen, drummer Nicky Loman (Trijntje Oosterhuis, Candy Dulfer) en bassist Lars van Starrenburg (Rigby). Hoewel deze heren absoluut topmuzikanten zijn oogt het allemaal een beetje geforceerd door dat de chemie wat ontbreekt. Julian Velard babbelt er vrolijk op los en is onder de indruk van de zaal, en van de Nederlanders. Het nummer  ‘I don’t know how to drive’ is een lied wat goed tot z’n recht komt in de grote zaal en ook ‘No One’s Getting Married Tonight’ klinkt erg lekker.

Wanneer Lars en Nicky het podium verlaten om hem alleen achter te laten met zijn keyboard komt de muziek echt tot z’n recht. Opeens klopt het, alsof de grote zaal ineens een knusse jazzclub wordt. Velard geniet en grapt ook dat hij, als echte New Yorker, het ambassadeurschap van de stad af heeft moeten staan aan Taylor Swift. “Ze verhuist van Nashville naar New York, koopt een loft van 15 miljoen dollar, en nu is ze het gezicht van mijn stad”, gevolgd door het prachtige ‘New York, I Love It When You’re Mean To Me’.

Wanneer Matt Simons het podium betreedt om een gastrol te vervullen is dat een prettige afwisseling. Zijn enorme hit ‘With You’ is een perfecte aanvulling op het concert tot nu toe. Wanneer Simons ook de saxofoon tevoorschijn haalt en samen met de drie anderen de Michael Jackson cover ‘The Way You Make Me Feel’ speelt komt er zowaar beweging in de zaal. De laatste verrassing van de avond is het gastoptreden van Gerard Ekdom. Wanneer je als radioman een prominente rol op de Wikipediapagina van de artiest staat, kan het ook bijna niet uitblijven om aanwezig te zijn. Gerard was het die, drie jaar geleden, de single ‘Joni’ promootte op de nationale radio en de twee zijn maatjes van elkaar geworden. Een podium met Julian Velard, Matt Simons en Gerard Ekdom (op de koebel) die gezamenlijk ‘Joni’ spelen, is onderdeel van een gezellig einde van het optreden.

Deel: