De eerste zondag van november kunnen bluesliefhebbers terecht in Helmond, dan organiseren een aantal podia gezamenlijk de Bluesroute, waarbij op 5 verschillende locaties in- en rond de Helmondse binnenstad bluesbands spelen. De verschillende gelegenheden kennen ieder hun eigen sfeer, zo is café Franske omgedoopt tot “Harbour Stage” en heet het Muziekcafé “Vol Gas”. Helmond´s nieuwe cultuurtempel De Cacaofabriek is voor de gelegenheid omgedoopt tot “House of Blues”. In de popzaal van ‘the House of Blues’ staat ZODIAC geprogrammeerd.
ZODIAC is een bluesrock band uit Münster in Duitsland, opgericht door drummer Janosch Rathmer en zanger/gitarist Nick van Delft. Nadat slaggitarist Stephan Gall en bassist/organist Ruben Claro ingelijfd zijn wordt het goed ontvangen debuutalbum ‘A Bit of the Devil’ opgenomen. De band bouwt ook in binnen- en buitenland een stevige live reputatie op.
In september van dit jaar brengt ZODIAC haar derde album ‘Sonic Child’ uit, traditioneel een zware bevalling, maar ZODIAC levert hiermee haar meesterwerk. Rauwe intense bluesrock afgewisseld met bloedstollende country- blues ballads. Met deze nieuwe plaat in hun bagage doet de band Helmond aan.
De popzaal van de Cacaofabriek is behoorlijk gevuld met een gemêleerd publiek: echte bluesfans, een enkele fan in een ZODIAC shirt en gezinnen met kinderen getooid met gigantische gehoorbeschermers. Zanger Nick waarschuwt het publiek al: “We are a blues-ROCK band so it might get a little loud”.
De daad bij het woord voegend opent de show met een tweetal stevige bluesrockers, ‘Swinging on the Run’ en ‘Free’, waarmee de toon gezet is. ZODIAC is live rauwer en intenser dan op de plaat en de gitaren van Stephan en Nick gaan geregeld furieuze duels aan. Of de band nu eigen nummers speelt of covers van bluesrock grootheden als ZZ Top, Neil Young of Freddy King, er klinkt overtuiging uit. Voorman Nick van Delft is gezegend met een lekkere soepele stem, met net dat rauwe randje waardoor de nummers lekker intens klinken. Van Delft is ook een begenadigd gitarist die met bijna speels gemak de solo’s in ZZ Top’s ‘Bluejeans Blues’ en Neil Young’s ‘Cortez the Killer’ speelt.
Het publiek in de Cacaofabriek vindt het prachtig, maar het is wel duidelijk dat men een lichte voorkeur heeft voor blues boven rock, bluesy licks worden met net wat meer enthousiasme ontvangen als stevige rock riffs. In de ruimte voor het podium beleven een tweetal jochies getooid met grote gehoorbeschermers hun eigen show, afwisselend dansend en tikkertje spelend.
Een van de hoogtepunten van de show is wat mij betreft het country-blues nummer ‘For a Penny and a Dead Horse’ dat bloedmooi opent met van Delft solo met alleen een slide en zijn stem, waarna de band invalt met een galopperend ritme, eindigend in een smerig harde gitaarsolo. Een ander hoogtepunt is de afsluiter, het epische ‘Coming Home’ met een belangrijke rol voor het orgel van Ruben.
ZODIAC speelt een geweldige show in de Cacaofabriek, hard maar altijd bluesy met twee geweldige gitaristen en een ritmetandem die het geheel vooruit stuwt. “Ambachtelijk” in de positieve zin van het woord, gepassioneerd, technisch sterk en eigenzinnig mooie muziek maken, zonder zich druk te maken of het hip of vernieuwend is. ZODIAC heeft mij overtuigd, een band om in de gaten te houden.
