Toen Chris Brown in 2009 negatief in het nieuws kwam door het mishandelen van zijn toenmalige vriendin Rihanna, leek het over met de carièrre van Chris Brown. Het publiek vergaf hem echter vrijwel net zo snel als Rihanna zelf en albums ‘F.A.M.E.’ en ‘Fortune’ werden kaskrakers van de bovenste plank. Het leek er op alsof Brown het negatieve had weten op te keren naar het positieve. RiRi kwam na het succes van de jonge zanger weer terug bij hem, maar in 2013 ging het stel dan toch (definitief?) uit elkaar. Rihanna was voorgoed Brown’s Ex (X). Nemen we daarbij de vergaardag van Chris, 5 mei, en wellen we die 2 x 5 bij elkaar op, komen we uit op het Romeinse cijfer X. Als je dan ook nog eens bedenkt dat hij het album grotendeels opnam toen hij 24 jaar was, de 24e letter in het alfabet opzoekt en uitkomt bij de… inderdaad, de X. Dan snap je dat de zanger het album, dat eerder de werktitel ‘Carpe Diem’ (Pluk de dag) had, in zijn tiende (X) jaar als professioneel artiest wel moest kiezen voor ‘X’.
Wie op ‘X’ gaat zoeken naar Brown’s singles ‘Fine China’, ‘Don’t Think They Know’ en ‘Love More’, komt als hij niet goed oplet bedrogen uit. Samen met ‘Lost in Ya Love’ staan de tracks alleen maar op de Deluxe edition van het album. De normale ‘X’ is te herkennen door een rode ‘X’, de Deluxe Edition (logisch) met een gouden ‘X’. Chris probeert het op verschillende tracks. Uitschieter is ‘Autumn Leaves’, dat hij samen met Kendrick Lamar opnam. Ook ‘Loyal’, maar dat kon ook niet anders, want in duet met Lil Wayne en de in Nederland nog niet echt doorgebroken Tyga (Hoogste positie voor de rapper is in Nederland de 172 plek in de single-lijsten met zijn ‘Hotel California’), en geschreven samen met onder anderen Jay Z en Jermaine Dupri (klopt, die van Janet Jackson), kan nog wel eens hoge ogen gaan gooien, net als ‘New Flame’, samen geschreven en opgenomen met Usher & Rick Ross. Enkele kleine hoogtepunten van de plaat die bij de R&B-fans zeker wel in de smaak zullen gaan vallen.
Er zijn ook tracks op ‘X’ die de oran van de fans waarschijnlijk doet flapperen, en dan niet altijd in positieve zin. ‘Body Shots’ is een experiment waarbij Brown een nummer opnam, geschreven met semi-vaste medeschrijver Leon ‘Roccstar’ Youngblood, Maurice ‘Verse’ Simmonds (Kelly Rowland, Justin Bieber) en met Nicolò Arquilla van de Italiaanse Hardcoreband Hopes Die Last, Daniele Autore van de punkband Vanilla Sky en Lonny Bereal (Busta Rhymes’ Flipmode Squad). Het geheel geeft een mix die ook na 10 keer luisteren nog steeds klinkt als een goedkope mix van Eurodance met R&B.
‘X’ is al met al een album dat het bij de fans erg goed gaat doen. Hier en daar een klein missertje, maar die worden weer snel goed gemaakt door enkele duidelijke Chris Brown-songs. Zoals we van Brown gewend zijn, veel samenwerkingen (Usher, Lil Wayne, Rick Ross, brnady, Ariana Grande, Kendrick Lamar, Akon, R. Kelly, Trey Songz), wat slim is te noemen. Als je uit dezelfde vijver moet vissen, zoek je samenwerking met de vissers, anders vis je nogal snel achter het net. En dat is juist wat Brown met ‘X’ niet zal doen. ‘X’ is niet Brown’s beste werk, maar zet stevig zoden aan de dijk om weer een goede tijd vooruit te kunnen. (7/10)(RCA/Sony Music)
