Maxazine was dit weekend aanwezig in Biddinghuizen om een sfeerverslag te doen van Lowlands 2014. Verslaggever Serge van de Lisdonk en fotografe Marjan Ooms kwamen na drie dagen terug met mooie verhalen en prachtige foto’s. Geniet nog even mee van de eerste dag Lowlands.
Vrijdagmiddag is de 2014 editie van de baas der festivals nu al beter dan voorgaande jaren door een lokatiewijziging van de campercamping. Waar je voorheen een dik half uur moest lopen naar het festivalterrein, was het nu nog maar 10 minuten wandelen. Ook de aparte in-/uitgang van de busjes en sleurhutten zorgde voor een soepele doorstroming.
Thomas Azier stond rond vier uur ‘s middags in een redelijk volle Bravo op het podium. Visueel ziet er allemaal gelikt uit. Goede looks en gekleed in het vertrouwde zwarte leer, ging hij meteen op in de muziek. Bijzonder om te zien dat hij zo gepassioneerd is dat het voor het publiek heel lastig is om contact te maken. Heel langzaam druppelt de tent dan ook leeg omdat de muziek van Azier voor het festivalpubliek toch lastig te begrijpen is. Deze weglopers hebben dan wel het hoogtepuntje gemist, afsluiter ‘Sirens Of The City’ gaf de overblijvers waar de meesten voor kwamen: Een prima optreden met een dansbaar geluid.
Waarom de Kaiser Chiefs geliefd zijn bij festivaldirecteuren blijkt ook vandaag weer. In een volle Alpha is het duidelijk dat de heren onder aanvoering van Ricky Wilson weten wat er van ze verwacht wordt. Vol overgave storten ze zich op hun leuke repertoire en halverwege het optreden lijken de heren zelfs verbaasd dat de energie van het publiek groeiende is. De Kaiser Chiefs worden op handen gedragen vanmiddag en de reactie van het publiek op ‘I Predict A Riot’ maar vooral van ‘Ruby’ blijft indrukwekkend.
Je kan vinden wat je wil van Triggerfinger maar dat het een strakke set gaat worden is de enige zekerheid die je hebt. Het is misschien ook wel de best geklede band van de rockscene. Ook vanavond staat zanger Ruben Block in een prachtig bloemenpak maar vooral bassist Paul van Bruystegem staat in een smetteloos wit kostuum en een zonnebril de show te stelen. De band is amper op een fout te betrappen maar de enige die misschien een gehoorspecialist moet raadplegen is de geluidstechnicus. Op sommige plekken in de tent was het zonder professionele gehoorbescherming niet te doen. Waarom moet het volume bij sommigen zo absurd hard staan? Uiteindelijk is het optreden een hele dappere gebleken, geen aaneenschakeling van bekender werk en vooral zonder het door henzelf gehate ‘I Follow Rivers’. Bij het verlaten van de tent hoor ik achter me toch een aantal mensen het beroemde intro fluiten.
De combinatie van een DJ met een muzikant lijkt dit jaar een trent te zijn. Eerder al Thomas Azier in deze setting gezien en nu in de volle Grolsch staan daar DJ Phillip Dausch en gitarist-zanger Clemens Rehbein. Onder de naam Milky Chance weten ze de zaal vooral te vullen met jonge meiden die eigenlijk allemaal huppelend wachten op de grote hit ‘Stolen Dance’. De zeer simpele deuntjes en gitaarrifjes zorgen er in ieder geval voor dat stilstaan geen optie is. Heerlijk met je hoofd mee wiebelen op de reggae en af en toe een klein klapje met de handen. Hoewel het Duitse duo net aan het doorbreken is ,lijkt het plezier ver te zoeken. Een enkele “thank you” kan er nog net vanaf. Toch gaat iedereen tevreden naar buiten, de meiden hebben hun hit gehoord en de mannen hebben hun ogen uitgekeken.
De grootste verrassing van Lowlands 2013 werd toegeschreven aan Imagine Dragons. De heren uit Las Vegas verpulverde de Grolsch tent vorig jaar en het kon niet uitblijven dat ze dit jaar de Alpha toegewezen gingen krijgen. Het begin is wat tammetjes en saai en ik baal bijna dat ik niet voor Flume heb gekozen die op het zelfde moment in de Bravo staat. Op het moment dat ik twijfelde om weg te gaan pakte de Dragons de Alpha op en met ‘It’s Time’ brak het publiek de tent weer af. Letter voor letter wordt er meegezongen en frontman Dan Reynolds straalt van plezier. Het hele optreden is vervolgens een muur van geluid met van tijd tot tijd een knaller van een hit als ‘Demons’ en ‘On Top Of The World’. De enorme trommel op het podium wordt bij elk nummer wel gebruikt maar bij het slotnummer ‘Radioactive’ komt ie echt goed tot zijn recht. Door de trommelklappen op de derde tel en vierde tel krijgt het nummer weer net een andere lading dan de radioversie. Imagine Dragons zijn inmiddels een act van wereldformaat.
Lowlands is deze editie niet volgepropt met enorme namen of fantastische verrassingen maar de keuze om 22.00 was een lastige. De broertjes Lawrence stonden als afsluiter in de Alpha. Vorig jaar stond Disclosure in de Bravo en stond deze bijna op knappen. Omdat ik geen verrassingen in de Alpha verwachtte ben ik vooraan gaan staan in de India om te genieten van Fiddler’s Green. Dit zevental speelt met gemak elke tent op z’n kop en ook vanavond staat de tent bommetjevol. Wanneer je ze nog niet kent is de eerste verbazing al dat ze uit Duitsland komen. Misschien drinken ze alleen Iers bier of eten ze Iers rundvlees maar de muziek doet je al meteen vergeten dat ze uit het land van de Schlagers komen. Binnen een paar minuten straalt Fiddler’s Green hun positieve energie de menigte in en verandert de zaal in een grote dansende mensenmassa. Werkelijk iedereen staat met een enorme grijs en na een uurtje staat de hele India ‘Folk’s Not Dead’ mee te schreeuwen.
De eerste dag is gelukkig droog de nacht in gegaan en het unieke Lowlands-gevoel staat ook dit jaar weer geprogrammeerd. We zijn weer thuis.
Foto’s (c) Marjan Ooms/Maxazine
