De 30e editie van het festival Dijkpop gaat de boeken in als een festival met veel diversiteit aan acts, voor iedereen was er wel wat. Zo deed Taymir waar ze goed in zijn; een goede show, ondanks dat de tent niet echt vol stond. Jett Rebel deed zijn naam eer aan, rebels was hij zeker, wat een energie en een actie. Zeker de moeite waard om zeker één van zijn shows te gaan bezoeken.
Tangarine stond met voltallige band de sterren van de hemel te spelen, zij lieten duidelijk zien waarom zij het afgelopen jaar de huisband van De Wereld Draait Door waren. Maison de Malheur, moet je van houden, is niet per definitie vervelend. De verschillende instrumenten, maakte het wel af. De jonge honden van Birth of Joy liet ook een goed portie muziek horen en liet duidelijk merken wat zij konden. John Coffey, zoveel energie, zoveel power, wat geweldig. In het begin sprong hij al meteen het publiek in. Dit was één van de zoveel interacties met het publiek. Wat mij betreft één van de hoogtepunten.
Blaudzun, wat moet je daar over zeggen, die man is met zijn band geniaal. Hij zette zoals gewoonlijk weer een strakke set neer. Headliner Saybia deed een aantal mensen een traantje laten wegpinken. Als headliner zeker geschikt, vooral na het toch wel energieke avondprogramma. Kortom, het is de organisatie weer gelukt om een geweldig en mooi festival neer te zetten met mooie acts. Natuurlijk heeft ook het weer een groot aandeel gehad, want het zonnetje heeft de hele dag geschenen en dat werkt uiteraard ook goed mee. Op naar volgend jaar, met hopelijk weer zo’n mooie line-up!
Foto’s (c) Marja Ooms/Maxazine
