Een ware meester van de bluesharmonica kan Bob Corritore wel worden genoemd. Hij kan zich meten met de grootsten uit het genre en mede door zijn samenwerking met artiesten als Tail Dragger, Kid Ramos en John Primer staat hij in de eredivisie van de blues. Het vak heeft Bob geleerd in de clubs aan de west- en zuidzijde van Chicago. Inmiddels woont hij al weer jaren in Phoenix, Arizona, waar hij zijn eigen club heeft, CD’s produceert en ook een eigen radioprogramma heeft.
Met ‘Taboo’ is van Bob bij DeltaGroove Records nu een album verschenen met twaalf instrumentale stukken. Op dit album weet hij zich verzekerd van de hulp van mensen als Jimmy Vaughan, Fred Kaplan, Junior Watson, Doug James e.a. Niet de minste dus. Van de twaalf songs zijn er negen door Bob zelf geschreven. Twaalf instrumentale stukken dus. Het ontbreken van zang is absoluut niet storend. De hoofdrol is uiteraard weggelegd voor de mondharmonica van Corritore, maar ook de andere muzikanten krijgen volop de ruimte voor hun bijdrage. Naast de ouderwetse gitaarklanken van Vaughan en Watson hoor je ruimschoots sax, piano en Hammond B3 langskomen. Het aanbod is gevarieerd voor wat betreft de stijlen. Van de jumpblues ‘Potato Stomp’, de slowblues ‘Ruckus Rhythm’, de shuffle ‘Shuff Stuff’ tot aan het jazzy ‘Mr. Tate’s Advice’, van alles is er te horen.
‘Taboo’ is een grandioos album. En niet alleen voor de fans van mondharmonica een “must”. (8/10)(DeltaGroove Records)
