Taymir, je kunt er niet meer omheen. Links en rechts word ik er de laatste tijd mee geconfronteerd. En nu ligt dan ook het hoesje van de CD ‘Phosphene’ op mijn bureau. De CD zelf zit in de speler. Ik zal wel moeten, anders kan ik er niets over schrijven, natuurlijk. Dus, daar gaat tie dan.
Om te beginnen de titel van CD (die overigens niet als track op de CD zelf verschijnt), ‘Phosphene’. Een wellicht niet al te bekend woord, voor een welbekend fenomeen. Als u heel hard uw ogen dichtknijpt, bijvoorbeeld, dan kan het gebeuren dat u kleuren ziet, of een soort van lichtflisten. Dat kan ook als u uw ogen open heeft, maar het helemaal donker is. Het lijkt dan of u lichten en kleuren kunt zien, die zich in flarden door de ruimte en/of in uw ogen bewegen. Fosfeen, in het Nederlands. Beduidend minder cool als CD-titel. Helemaal met Taymir eens.
De dertien tracks op de plaat worden door de jongemannen met passie en kennis gespeeld. Voor wie er van houdt, een genot om naar te luisteren. Ze zijn jong, dat is soms te horen, maar meestal niet en dat dwingen ze heel professioneel af. Een compliment van mij. Wat ze daar mee doen, dat mogen ze zelf weten, natuurlijk, maar het is graag gedaan.
‘Phosphene’ is een aangename verzameling van eerlijke rock, gespeeld door een groep zeer enthousiaste muzikanten. Het aftellen/tikken voor (bijna) ieder nummer is een beetje vervelend, maar daar luistert een liefhebber graag overheen. Het gitaarintro van ‘All Of The Time’, is een welhaast letterlijke kopie van het prachtige ‘Ballad of the Fallen’ van Charlie Haden, maar minder virtuoos en het ontaard in een wat rommelig liedje. En zo valt het me op dat de muziek het op meerdere technische aspecten laat afweten, wat alles te maken heeft met de opnames en de eindmix. Daar zouden de heren wel een handje bij geholpen kunnen worden. Jammer.
Onder meer ‘What Would You Say’ en ‘Good Times’ zijn leuke liedjes, maar in het Engels van de zanger zitten hier en daar wel wat Nederlandse krentjes. Persoonlijk vind ik dat jammer. Maar Taymir is hard op weg een hele grote naam te worden in het Nederlands pop-rock-wereldje. En wat mij betreft verdienen ze dat. ‘Phosphene’ is leuk en Taymir heeft veel potentie, maar een vijfde bandlid voor achter de knoppen in de studio zou prima van pas komen. (7/10)(Homebass Records)
