Vagina, Poesje, Voorbips, Pruim en voor de Tilburgse theaterbezoeker Kut. Dat is het hoofdthema van de anderhalf uur durende voorstelling genaamd Vagina Monologen. Over dat ene geliefde, maar ook gehate lichaamsdeel dat alle vrouwen wereldwijd meedragen, mochten gastactrices Anne Marie Jung, Lone van Roossendaal en Ilse Heus een avondvullend theaterprogramma verzorgen in Theaters Tilburg.
De nogal vrouwelijk gevulde theaterzaal in Tilburg heeft er duidelijk zin in, de drie dames die vandaag de Vagina Monologen mogen voordragen worden met open armen ontvangen. Het concept van de voorstelling is vrij simpel. Elke avond brengen drie andere vrouwen de historische monologen van schrijfster Eve Ensler, die 200 vrouwen heeft geïnterviewd over hun vagina en alles wat daarmee samenhangt. De eerste theatervoorstelling, gebaseerd op deze Vagina Monologen, werd in 1996 opgevoerd in New York en in 2001 stonden Eve Ensler en haar dames in een afgeladen Madison Square Garden.
In dat zelfde jaar presenteerde Bos Theaterproducties in Nederland een theatertour met diverse Nederlandse vrouwen, maar ook wereldwijd brachten de Vaginalogen van Ensler flink wat teweeg. Het boek dat in 1998 werd uitgeven werd in grote getalen gekocht en de organisatie VDay zag het daglicht. Inmiddels bracht Eve Ensler een DVD uit waar ze alle monologen zelf bracht. Tot op de dag van vandaag is de wereld nog altijd in de greep van de Vagina Monologen.
Zo ook Tilburg, waar drie dames onder muzikale begeleiding van Kim Soepnel opnieuw die nog altijd legendarische monologen brengen. Al snel blijkt dat we de Vaginalogen niet kunnen vergelijken met andere monologenproducties zoals o.a. de Hormonologen. Het grote verschil zit hem vooral in de overdracht, schrijfster Eve Ensler wou dat de voorstelling ten alle tijden wordt voorgelezen. Dat resulteert in het feit dat de voorstelling letterlijk wordt opgelezen vanuit een boekje wat Anne Marie, Lone en Ilse de gehele voorstelling bij zich dragen.
Hoewel dit in het begin een beetje klinisch aanvoel,t werpt het anderzijds ook zijn vruchten af. De monologen worden gebracht zoals schijfster Ensler dat heeft gewild. Wel brengt het een risicofactor met zich mee, het zijn de voorlezende actrices die elk monoloog verbaal en non-verbaal kracht moeten bijzetten. Toch weten Anne Marie Jung, Lone van Roossendaal en Ilse Heus de monologen aardig over te brengen. Wel moet je als theaterbezoeker een beetje nuchter in de schoenen staan. Dat het script wordt voorgelezen resulteert in aardig wat versprekingen en onnatuurlijke stiltes, hoewel in Tilburg dit niet zijn tol opeiste kun je dit als theaterbezoeker wel als hinderlijk ervaren.
De monologen zelf mogen zeker als boeiend bestempeld worden. De monologen zijn dusdanig grappig of schokkend dat ze wel weten aan te grijpen. Enerzijds zijn ze wat cliché en voorspelbaar, anderzijds zijn ze shockend en adembenemend. De thema’s zijn uiteenlopend van schaamhaar, kreuntjes en bevallingen tot verkrachting en verminking. Kortom: Een diverse theateravond vol herkenning voor de dames en wellicht wel een beetje erkenning voor de heren!
Foto’s (c) Sebastiaan Oeijen/Maxazine
