‘Helpless & Strange’ zo heet het debuutalbum van het Zwitserse Manolo Panic. Een titel die de lading van de plaat zeer zeker dekt. Bij het zien van het hoesje zou je denken aan een Death Metal of Gothicband, wie de muziek opzet komt in zo’n geval bedrogen uit.
Ondanks dat de band reeds in 2009 is begonnen, is het debuut pas nu uit. Een flinke periode en dat geeft vaak te denken. Een band heeft succes of een band heeft het niet. Manolo Panic heeft in die paar jaar originele toetsenist Erwin Weiler ingewisseld voor gitarist Janick Zumofen en brengt onvervalste Rock ’n Roll. Zo nu en dan afgewisseld met een vleugje country en blues, maar goed, die stijlen liggen dan ook redelijk dicht in de buurt.
Wat meteen opvalt is het niveau van de band. Ondanks dat de band in thuisland Zwitserland een redelijke status heeft opgebouwd, is het niveau dat van een caféband. Je weet wel, zo een waar je eens per jaar naar toe gaat omdat de neef van de buurvrouw van een vriend van je oom er in meespeelt. Zo’n band, waarbij zo’n 90% van het publiek meer bezig is met het bij elkaar schrapen van nog enkele euros om toch nog maar een drankje extra te gaan halen. Om er toch nog maar iets van te maken.
En toch, Manolo Panic klinkt niet eens zo fout, maar het is gewoon ‘weer’ een 13 in een dozijn rockband: beetje rock, beetje roll, beetje hangen naar links en naar rechts qua stijlen, maar nergens springt de band er echt eens uit. Zelfs de drie singles die inmiddels zijn uitgebracht, ‘Seasoned Noise’, Tiny Robots’ en de titeltrack ‘Helpless ans Strange’ kunnen geen potten breken. Een debuut waar we snel mee klaar zijn. (5/10) (Deepdive Records)
