De kick-off van de avond werd verzorgd door de Zoetermeerse band Kelly Wants To Fly rondom zangeres Kelly. De muziek is te omschrijven als singer-songwriter met toevoegingen van rock en blues. Een uitstekende band met zelfgeschreven muziek. Naast zangeres/gitariste Kelly bestaat de band uit gitarist Thom, bassist Jasper en drummer Querido. Opvallend was gitarist Thom, die linkshandig op een rechtshandige gitaar speelde, ondersteboven dus. Net als bijvoorbeeld de Amerikaanse gitarist Doyle Bramhall II bleek hem dat niet te hinderen.
De band speelde een uitstekende set met opwindende nummers. Kelly is een charismatische zangeres met een prima stem en zij weet het publiek behoorlijk mee te slepen. Teleurstellend was het wel toen zij vertelde dat dit het laatste optreden van de band zou zijn en zij ermee ophielden. Heel jammer.
Na de pauze was het de beurt aan de Engelse zangeres Jo Harman, die het afgelopen jaar in ons land al diverse podia onveilig heeft gemaakt en het publiek heeft veroverd. Ook nu was zij voor een paar dagen in Nederland. Een dag eerder speelde zij in Den Bosch, deze morgen stonden zij en haar band al vroeg in de 3FM studio bij Giel en nu in De Boerderij in Zoetermeer. De band bestaat uit drummer Martin Johnson, toetsenist Steve Watts, gitarist Terry Lewis en bassist Andy Tolman.
Onlangs is haar eerste studioalbum “Dirt On My Tongue” in Nederland uitgebracht en inmiddels staat deze ook in de hitlijsten. Tijdens het optreden werd een groot deel van het album gespeeld en de set begon met het gospelachtige “I Shall Not Be Moved”. Maar ook covers werden niet geschuwd en we hoorden onder meer een geweldige uitvoering van “Ain’t No Love In The Heart Of The City” van Bobby ‘Blue’ Bland en de huidige hit van Pharrell Williams, “Happy”, waar Jo en haar mannen een geheel eigen soulversie van gaven. Tussen de songs door dolde Jo met het publiek en haar bandleden. Zij reageerde op opmerkingen en zorgde voor een prima en sympathieke interactie.
Jo Harman is erg sterk in rustige en gevoelige songs als “Cold Heart” en “Sweet Man Moses”, maar ook met ruigere rockers wist zij het publiek met haar krachtige stem te imponeren. Opvallend was dat haar stem tot het einde toe – de toegift met het emotionele “Sweet Man Moses” en het Isley Brothers-nummer “Work To Do” – intact bleef en zij in staat bleef deze in al haar facetten (hard, zacht, fluisterend, krachtig) kon blijven benutten. Een uitstekend optreden van een fantastische zangeres. Ongepolijst, rauw en puur. Grote klasse. Voor het optreden had ik de gelegenheid voor een interview met Jo Harman. Dit zal hier ook snel te lezen zijn.
