Na drie albums te zijn begeleid door een band vond Kirsten Thien het kennelijk tijd om het eens in haar eentje te doen. Gewapend met alleen een gitaar trok zij er op uit en wist zij op deze pure wijze haar publiek ieder avond weer in te pakken. En voor degenen die het niet hebben mogen meemaken, waaronder ondergetekende, en zeker ook degene die haar wel hebben gezien en een fijne herinnering willen hebben is het optreden in de Meisenfrei Blues Club in Bremen opgenomen en op een cd uitgebracht. Uit eigen ervaring weet ik dat het publiek in deze club gewend is aan het stevigere blueswerk en dat ook de luisteraars van het wat luidruchtigere soort zijn. Zo niet bij Kirsten Thien; zij wist haar publiek toch muisstil te krijgen met de vertolking van haar songs.
Met haar stem en spel weet zij haar toehoorders te boeien. Thien laat 8 eigen nummers en 7 covers horen, die uiteenlopende van bluesklassiekers van Ida Cox en Sippie Wallace en song van Dylan en Leon Russell tot een hele fraaie cover van een song van Sheryl Crow. Ze begint met vier eigen nummers, waarvan ‘A Woman Knows’ op mij de meeste indruk maakt. Tijdens ‘Wild Women Don’t Have the Blues’ van Ida Cox daagt ze haar publiek uit tot meezingen. Haar beste song is wat mij betreft haar eigen ‘Nobody’s Ever Loved Me Like You Do’ en het rockende ‘Women Be Wise’ van Sippie Wallace. Ze sluit haar set af met een medley van Bill Withers ‘Ain’t No Sunshine’ met ‘The Thrill Is Gone’, dat we van B.B. King kennen.
Van optredens met de steun van een band naar helemaal alleen met je gitaartje op het podium staan. Je moet het maar durven. Maar Kirsten Thien is de uitdaging aangegaan en zij heeft gewonnen. Een prima album. (7/10)(Screen Door Records)
