Een heerlijk dag om een recensie te schrijven! Vrije dag, lekker op het balkon in het zonnetje met mijn laptop op schoot! Stream of Passion, oorspronkelijk een van de vele projecten van en rond de virtuoze Arjen Lucassen, maar na zijn breuk met de band rond de Mexicaanse zangeres Marcela Bovio. Nu is Gothic Metal niet helemaal mijn genre maar ik kan er zeker naar luisteren.
Het album begint met het nummer ‘Lost’, direct vol erin met scheurende gitaren en knallende drums. Na ongeveer vijftig seconden word het klein met mooie strijkers en een accordeon, weet niet helemaal zeker of het een accordeon is, het is in ieder geval een soort trekzak. Het zou ook nog gewoon een synthesizer kunnen zijn. En natuurlijk Marcela Bovio’s mooie stem. Muzikaal een ijzersterk nummer.
Dit zet zich het hele album door, met nog 2 kleine nummers, Spark en Nadie Lo Ve, ertussen. Omdat dit zich voortzet lukt het het album niet om mijn aandacht te houden. Er is niet een nummer bij die er echt uitspringt. Het album blijft heel steady en veilig. Wat ik leuk vind is dat het wel een heel eigen geluid is, ze ondescheiden zich, en dat zie/hoor ik graag.
Wat ik wel verrassend vind, het album heet Darker Days, dus verwachtte ik donkere muziek die je een half depressief gevoel geeft en dit bedoel ik positief. Maar ik kan nergens iets darks bekennen. Lyrisch gezien weet ik het niet, ik kan niet overal de lyrics volgen. Muzikaal vind ik het vrij vrolijk en lieflijk, aangenaam verrast door dat.
Al met al is het een goed album, tikje saai zoals ik al heb uitgelegd. Misschien is op het balkon in het zonnetje ook niet de meest geschikte plek voor deze CD. Ik vind ook dat de band de gitaren meer naar voren mogen brengen, af en toe zijn het een beetje teveel soorten instrumenten. Maar goed dit misschien voor een volgend album. Omdat het een eigen geluid is en muzikaal goed: (7,5/10) (Napalm Records)
