Ribs & Blues, het grootste bluesfestival van Nederland, heeft voor Pinksteren 2011 weer 6 nieuwe namen bekendgemaakt. Daaronder ook de eerste Duitse band in de 15-jarige geschiedenis van het gratis festival in Raalte; Henrik Fleischlader. Daarnaast zijn er 3 bands uit het Verenigd Koninkrijk aan de lijst toegevoegd; Aynsley Lister, Hokie Joint en Todd Sharpville. Sharpville zorgt ook voor een primeur; hij is lid van een van de oudste Engelse adellijke geslachten. De Nederlandse eer wordt hooggehouden door de Juke Joints, graag geziene Zeeuwse gasten in Raalte, en het jonge talent Stefan Schill. In totaal treden er eerste en tweede pinksterdag 21 bands op. De Dijk (NL), Ben Prestage (VS), 24 Pesos (UK), Sonny Landreth (UK), de Veldman Brothers (NL), Cuban Heels (NL), Ganashake (B), John Mayall (UK), Ralph de Jong & Crazy Hearts (NL) en Tommy Ebben & the Small Town Villains (NL) waren al vastgelegd voor 12 en 13 juni.
In Duitsland zijn de meeste concerten van hem al op voorhand uitverkocht en ook internationaal is hij groeiende. Niet zo gek, want hij speelde onder andere in het voorprogramma van BB King, Gary Moore, Peter Green, Johnny Winter, Joe Bonamassa en Jethro Tull. Gelukkig heeft hij ook nog tijd voor zijn Nederburen. Als peuter was Freischlader al gefascineerd door muziek. Als vierjarige begon hij met drummen. Daarna volgden de piano en bas en toen hij veertien jaar was ‘eindelijk’ de gitaar. Hij is geïnspireerd door gitaristen als Gary Moore, BB King, Stevie Ray Vaughan, Peter Green, Rory Gallagher en Robben Ford en ontwikkelde een eigen gitaartechniek. Freischlader staat bekend om zijn originele manier van spelen en zijn sonore, schorre stem. Hij schrijft zowel zijn muziek als zijn teksten zelf. In zijn blues zijn onder andere invloeden te horen van soul, funk, jazz en rock.
Dankzij zijn meeslepende ritmes en gitaarspel wordt hij ook wel vergeleken met een jonge Clapton. Lister begon met gitaarspelen toen hij acht jaar oud was en gaf zijn eerste concert toen hij dertien jaar was. Hij leerde dit door mee te spelen met zijn vaders oude platen van Freddie King, John Mayall en Eric Clapton. In 2009 nam Lister zijn veelgeprezen album ‘Equilibrium’ op voor het label Manhaton Records. Lister was de enige Britse artiest die de ‘Top 10 contemporary bluesrock’ van Classic Rock Magazine haalde, naast namen als The White Stripes, The Black Keys, John Mayer, Jon Spencer, Joe Bonamassa en de North Mississippi Allstars. ‘Equilibrium’ haalde daarnaast de top 50 van album releases in 2009. Naast de muziek waar hij vanaf zijn jeugd door werd geïnspireerd, blues van onder andere Buddy Guy en Robert Gray, zijn er ook meer hedendaagse invloeden in zijn muziek te horen zoals Kula Shaker, Bryan Adams en de Fun Lovin Criminals.
Sharpville werd op 9 april 1970 in Londen geboren als de jongste zoon van de 3de Burggraaf St Davids en jongere broer van de 4de Burggraaf St Davids, een familie die bekend is als één van de oudste in Engeland. Maar hoewel hij zijn roots heeft in zo’n bevoorrechte aristocratische familie, heeft Todd zeker de laatste jaren ook veel tegenslagen gekend. Veel gebeurtenissen in zijn leven die hij de afgelopen jaren heeft ervaren, hebben van hem een bluesman gemaakt die een welverdiend respect opeist. Sharpville kreeg publieke bekendheid in 1994 toen zijn debuutalbum ‘Touch of your love’ werd uitverkozen tot beste album in de British Blues Connection Awards. Het jaar daarop won hij bij deze awards de titel ‘Best UK gitarist’ en versloeg hiermee bijvoorbeeld Eric Clapton en Gary Moore. Dat Sharpville ook live een goede performer is bewees hij onder andere in voorprogramma’s van Joe Cocker, BB King en Pink. Genoeg bekende namen dus als beste bewijs dat hij zeker zijn sporen heeft verdiend. De nummers die hij schrijft komen recht uit zijn hart, waarbij hij ervoor kiest zijn gevoelens in zijn teksten publiekelijk te delen. Hij maakte onder andere een moeilijke echtscheiding door waarna hij in een depressie terecht kwam en moest vechten om zijn twee kinderen te mogen blijven zien.
De Engelse band bestaat uit een mooie combinatie van relatief nieuwe gezichten en oude rotten in het vak. Giles King is een van de beste mondharmonica spelers uit Engeland (eerder al te horen bij Ian Siegal), Jo Jo Burgess neemt de zang voor zijn rekening met een karakteristiek rauw geluid, Joel Fisk speelt de gitaar, Stephen Cupsey Cutmore de drums en Fergie Fulton de basgitaar. Deze muzikanten met alle bluesstijlen die ze meebrachten hebben samen een verfrissende nieuwe sound voortgebracht. Van langzame correcte blues tot high-energy snelle en dansbare nummers. In 2007 werd de band opgericht en amper een jaar later, in 2008, brachten ze hun debuutalbum ‘The Way It Goes…. Sometimes’ uit. Een album met vurige, ruige en rauwe blues uit alle windstreken en tijden. Het optreden in 2009 bij Ribs & Blues was een van de beste optredens dat jaar.
De nu ruim 28 jaar internationaal spelende Zeeuwse bluesrockers staan bekend om hun ‘full power’ optredens. Ze zullen een mix van swing, rockabilly, rock ’n roll, bluesrock en Chicagoblues laten horen In 2010 namen ze hun nieuwste album op in Chicago in samenwerking met producer en gitarist Ronnie Baker Brooks. Dit album met de toepasselijke naam ‘Going to Chicago’ wordt ook wel hun magnus opum genoemd. Een album met vol energie, rhythm en blues en boogie met onder andere ‘special guests’ Eddy Clearwater en slidegitariste Ana Popovic. De laatste jaren hebben The Juke Joints onder andere opgetreden in Frankrijk, Zweden, Duitsland, Letland, België, Zwitserland, Polen, Curaçao en de VS. Op deze festivals deelden ze het podium met Kim Wilson, Buddy Guy, Rod Piazza & the Mighty Flyers, Alvin Lee, Van Morrisson, Johnny Copeland, Roomful of Blues, Little Charlie & the Nightcats, The Paladins, Walter Trout, BB King, Rod Piazza, The Nighthawks, Ten Years After, Michael Burks, Joe Bonamassa en BB King.
Self-made talent Stefan Schill is zanger, gitarist en songwriter. Vorig jaar kwam zijn debuutalbum uit en toerde hij door Europa. En dat is naar zijn eigen zeggen ‘slechts het begin’. De muziek van Schill is bluesgeoriënteerd maar hij noemt zichzelf geen echte bluesman. Invloeden in zijn muziek komen van oudsher uit de platenkast van zijn vader en later van onder andere Prince, D’Angelo, the Police, John Mayer en Kings of Leon. Ook soul en hiphop speelden een belangrijke rol in zijn muzikale ontwikkeling. Vorig jaar kwam zijn debuutalbum ‘Don’t say a word’ uit.
