The Parlotones zijn in Nederland nog vrij onbekend. Zonde, want de Zuid-Afrikanen zijn misschien wel de grootste verrassing van de laatste jaren. Ze staan deze week op het openingsconcert van het WK voetbal, want naast onder anderen Shakira, John Legend, Alicia Keys en Black Eyed Peas zijn The Parlotones uitgenodigd. Toen we de kans kregen deze band te spreken, grepen we deze met beide handen aan. We spraken met Kahn Morbee, frontman van de rockband.
Vreemd dat jullie in Zuid-Afrika mega-groot zijn, en hier in Nederland in april in de Bitterzoet in Amsterdam voor slechts een man of 250 moesten spelen? Kahn kan gelukkig relativeren: “We zijn natuurlijk al jaren bezig in Zuid-Afrika om een grote fanschare op te bouwen, daar zijn we lang mee bezig mee geweest. Nu we het geluk hebben van onze muziek te kunnen leven, en wat meer van de wereld te zien, kunnen we zien hoe het was in onze beginjaren. We treden graag op, zijn graag op tournee, en door dit soort concerten weten we dat we niet naast onze schoenen moeten gaan lopen. Er zit een groot verschil tussen Zuid-Afrika en Europa. In Zuid-Afrika moesten wij opgroeien met internationale artiesten als REM, The Smiths, The Cure, Radiohead, en gelukkig heeft de jeugd van nu de keus om ook te genieten van enkele Zuid-Afrikaanse artiesten. ‘The Bends’ van Radiohead is een van mijn favoriete albums, dat is een grote invloed op onze muziek geweest, de jeugd van nu kan luisteren naar muziek in hun moedertaal, hoewel Zuid-Afrika 11 officiële talen heeft. Dat scheelt, en tegenwoordig zijn er ook flink wat artiesten en bands in ons land. Maar aangezien het land demografisch erg groot is, is het nog niet zoals in Europa, waar iedere stad wel 10 of 20 concertpodia heeft. Dat moet in Zuid-Afrika nog groeien, en hopelijk pikt de jeugd dat op.”
Stardust Gallaxies klinkt soms als Crowded House, is dat toeval? “Sommige nummers zijn inderdaad beïnvloed door Crowded House, sommige testen zijn erg persoonlijk, of beïnvloed door bijvoorbeeld literatuur. Ik heb een boekje, dat ik altijd bij me heb, en daar schrijf ik teksten in die in me opkomen. Meestal ontstaat een nummer eerst door een deuntje dat we bedenken, en dan kijk ik dat boekje door, en zoek of er teksten zijn die erbij kunnen. Liefde, romantiek, maar soms ook gewoon humor die er in verwerkt worden”, aldus Kahn. Stardust Gallaxies gaat verder waar het bij oudere albums ook al ging over astronauten, ruimtevaart en dergelijke, zit daar een betekenis achter? “Ik heb vroeger veel gelezen over evolutie, ruimtevaart en ruimtevaart, dus het is eigenlijk logisch, je gaat er in op; de maan, ruimte . Ik zie de ruimte als een soort van ontsnappingsmogelijkheden, het heeft ook wel iets heroïsch. Muziek is zoals ontdekkingsreizen, je weet nooit waar het eindigt.”
‘A world next door to yours’, het vorige album van the Parlotones, ging gepaard met de release van een eigen wijnmerk ‘Giant Mistake’, een rode wijn-blend, en Stardust Gallaxies heeft met ‘Push me to the floor een tweede wijn aan het assortiment toegevoegd. Hoe kan rock met wijn geassocieerd worden in plaatse van Whisky of bier? Kahn: “Zuid-Afrika is een wijnland, en ik heb vroeger ooit gezegd dat het een grote wens van me was een eigen wijngaard te hebben. Een fan las dat interview destijds, had een wijngaard en bood ons aan om een eigen wijn op de markt te brengen. Fantastisch, want muziek en wijn hebben veel overeenkomsten: verschillende kleuren, smaken, geuren en je kan je emoties in beiden kwijt. Je hebt neus, smaak, gehoor nodig om van beiden te genieten. Het is een ‘Giant Mistake’ om het niet te proeven! We zijn toevallig net klaar met een derde wijn, ‘We call this dancing’, wat een rosé-blend gaat worden. Die komt binnenkort op de markt, dus je hebt hiermee wel een primeur te pakken, want we hebben het nog aan niemand bekend gemaakt, haha.” Of de champagne-blend ‘Fireworks and Waterfalls’ gaat worden pakt Kahn zijn boekje erbij: “Die schrijf ik even op, dat is een goede naam inderdaad!” We spreken af dat Maxazine de eerste fles gaat krijgen, als die er komt.
De band komt over enkele maanden terug naar Nederland, het clubcircuit wordt dan bespeeld, maar toch klinkt de band als een echte festivalband. “Inderdaad, festivals gaan wild, en festivals zijn super om te spelen. We hebben door de jaren heen enorm veel festivals gedaan, maar ook veel zalen. Tegenwoordig zelfs hele grote zalen, maar festivals zijn nog steeds erg heerlijk om te doen. We houden van allebei, hebben nog niet echt een voorkeur ontwikkeld.
Op de titeltrack Stardust Gallaxies zingt Zolani Mahola mee, die eerder toerde met Robbie Williams en meezingt op de titelsong van het WK Voetbal van Shakira. Hoe voelt het om nu naast Shakira op de opening te staan, nadat jullie eerder al als eerste Zuid-Afrikaanse band in het grote Coca Cola Dome in Johannesburg stonden? “We hebben enkele grote momenten meegemaakt in onze carrière, zoals dat concert in de Coca Cola Dome, en natuurlijk spelen er nog meer artiesten tijdens de opening, maar het is zeker een grote eer te zijn gevraagd. De South Afrikan Music Awards hebben we al gewonnen met ons album, dus we zijn wel wat gewend, maar we blijven bescheiden, we willen gewoon onze muziek aan de wereld bieden, en andere bands uit Zuid-Afrika de kans bieden om ook wat bekender te worden buiten de grenzen”, besluit Kahn ons gesprek.
Het album Stardust Gallaxies bevat flinke rocknummers, rustigere luisterliedjes, melancholische teksten, en ‘Life Design’ is de fantastische eerste single van het album. The Parlotones staan in september in de Melkweg, de Effenaar, Tivoli en de Oosterpoort, en wie ze mist in september, Stardust Gallaxies ligt vanaf komende week in de winkels.
Foto Kahn Morbee (c) 2010, Marcel Koopmans
