Jazz-bassist Mark Egan is in het jazzwereldje geen onbekende. Egan nam in het verleden al op met mensen als Sting (Nothing like the sun), Roger Daltrey en Joan Osborne en trad op met Marianne Faithful, David Sanborn, John McLaughlin, Sophie B. Hawkins en vele anderen. Niet zo verwonderlijk dus dat hij voor zijn nieuwste, ‘Truth be told’ de hulp in kon schakelen van Bill Evans, met wie hij al vele malen opnam, onder andere met Elements, Mitch Forman (ex-Mahavishnu Orchestra) en Vinnie Colaiuta (Sting, Frank Zappa, Joni Mitchell). De oud-leerling van bass-grootmeester Jaco Pastorius levert met ‘Truth be told’ zijn inmiddels achtste solo-album af, naast de tientallen met platina platen en grammy’s bekroonde werken met vele anderen. De fusionachtige smooth jazz die Egan op ‘Truth be told’ ten gehore brengt kan je vergelijken met het werk van Stanley Clarke of Franc O’Shea.
Soms zelfs in de richting van Wally Badarou, en hoewel de saxofoon van Evans de plaat draagt op een manier zoals Evans gewend is te doen op zijn solo-werk, is het duidelijk Egan zijn eigen stijl op het album. Colaiuta daarentegen drukt zich (misschien te veel) op de achtergrond, maar compenseert dat meer dan ruimschoots op ‘Rhyme or Reason’, terwijl Forman zijn moment juist krijgt op ‘Pepé’. Egan zelf is met regelmaat nadrukkelijk aanwezig, hoewel de bassist zichzelf overwegend op de achtergrond plaatst, en in het collectief opgaat. En dat is hoe jazzcombo hoort samen te spelen. Mark Egan levert met ‘Truth be told’ een degelijke plaat af; niet uit de band, maar zeker niet eentonig. BHM (7/10)
